Morgunblaðið - 25.09.2008, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. SEPTEMBER 2008 23
MINNINGAR
✝ Sigríður Ingi-björg Eyjólfs-
dóttir fæddist á
Bjargi í Borgarfirði
eystra hinn 30. júlí
1921. Hún lést á
sjúkrahúsinu á
Egilsstöðum aðfara-
nótt 17. september
síðastliðins. For-
eldrar hennar voru
Anna Guðbjörg
Helgadóttir og Ey-
jófur Hannesson
hreppstjóri. Sigríð-
ur var elst 6 systkina, eitt þeirra
lést á fyrsta ári. Hin eru, Helgi, d.
23.6. 2008, Árni Hannes, Jónbjörg
Sesselja og Kristín Sigurlaug.
Fyrri eiginmaður Sigríðar var
Geir Sigurjónsson, sonur hjónanna
Guðfinnu Kristínar Þórðardóttur
og Sigurjóns Bjarnasonar á Hvoli í
sömu sveit. Fyrstu búskaparár sín
bjuggu þau á Jökulsá eða fram til
ársins 1946 er þau fluttu í Stein-
holt á Bakkagerði. Þau eignuðust
Akureyri og kandídatsprófi frá
guðfræðideild Háskóla Íslands.
Hans fyrsta og eina brauð var við
Bakkagerðiskirkju en þá veitingu
fékk hann árið 1963, hann þjónaði
þar í 30 ár . Hann var hagyrðingur
góður og komu út eftir hann 3
ljóðabækur.
Sigríður var mikill náttúru- og
friðarsinni. Hún var félagi í Ferða-
félagi Íslands í áratugi og Náttúru-
verndarsamtökum Austurlands,
eftir að þau voru stofnuð, einnig
virkur félagi í Samtökum her-
stöðvaandstæðinga. Hún var bóka-
vörður við Lestrarfélag Borgar-
fjarðar um árabil og sinnti því af
mikilli natni því bækur voru gull í
hennar augum, enda víðlesin og
víðsýn. Hún var mjög tónelsk og
hafði yndi af að dansa, einnig mjög
hagmælt þó að hún flíkaði því lítið.
Tók þátt í starfsemi leikfélagsins,
var mikill grúskari og liggur eftir
hana mikið efni gamalla sagna o.fl.
Hún hafði einnig mjög ákveðnar
skoðanir á þjóðmálum og miðlaði
því til þeirra sem hún umgekkst.
Hún var ekki allra en vinur vina
sinna var hún og talaði ætíð máli
þeirra sem minna máttu sín.
Útför Sigríður fer fram frá
Bakkagerðiskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
9 börn. Bjarni, f.
1939, Haukur Guð-
jón, f. 1941, Rúnar
Eyjólfur, f. 1942,
Margrét Ingibjörg, f.
1943, Anna Sig-
urbjörg, f. 1944,
Svandís, f. 1946, Karl
Brynjar, f. 1947, d.
1965, Hjálmar Björn,
f. 1950, og Ásta Stein-
gerður, f. 1953.
Barnabörn þeirra eru
23, barnabarna-
börnin eru 37, tvö
þeirra eru látin og eitt barna-
barnabarnabarn. Afkomendur eru
því 70. Sigríður og Geir slitu sam-
vistum. Seinni maður Sigríðar var
séra Sverrir Haraldsson, f. á Hof-
teigi á Jökuldal 27.3. 1922, d. 26.1.
1997. Tveggja ára fluttist hann
með foreldrum sínum séra Haraldi
Þórarinssyni og Margréti Jakobs-
dóttur að Haga í Mjóafirði. Sverrir
gekk menntaveginn og lauk stúd-
entsprófi frá Menntaskólanum á
Með sorg í hjarta kveð ég þig elsku
besta mamma, takk fyrir elsku þína
og hlýju og lífið sem þú gafst mér.
Þetta litla ljóð er hinsta kveðja mín
til þín, en ljóð og lausavísur skipuðu
stóran sess hjá þér alla tíð.
Kæra mamma, ljúfur Guð þig leiði,
um landið efra að Edens fögrum lund,
og á þinn legstað blóm sín fögur breiði,
svo blessi Drottinn þessa hinztu stund.
Í okkar hjarta ljúf þín minning lifir,
þú leiddir okkur fyrstu bernsku spor.
Við biðjum Guð, sem ræður öllu yfir,
að enn þér skíni blessuð sól og vor.
Hjartans þakkir, elsku mæta móðir,
þér miskunn veiti Guð svo hvílist rótt.
Þig verndi og gæti allir englar góðir,
ástarþakkir, mamma, góða nótt.
(H.J.)
Um leið og ég tileinka móður minni
þetta ljóð vil ég þakka starfsfólki á
sjúkradeild á Sjúkrahúsinu á Egils-
stöðum fyrir kærleiksríka og góða
umönnun móður minnar á hennar
ævikvöldi.
Vertu ávallt Guði falin, elsku
mamma, þín
Margrét.
Þar sem Atlantshafsaldan brýtur
fald sinn við fjörustein og Dyrfjöllin
vaka yfir byggðinni í Borgarfirði
eystra ól móðuramma okkar, Sigríð-
ur Eyjólfsdóttir, nálega allan sinn
aldur. Við systkinin, börn Önnu dótt-
ur þinnar og Erlings Pálssonar, höf-
um raðað saman nokkrum minninga-
brotum um okkar ástkæru ömmu.
Fyrst þegar við vorum að heimsækja
þig var það í stóra húsið, Ásbyrgi. Að
fara til ömmu í Ásbyrgi var mikið
ferðalag, kryddað spenningi og til-
hlökkun. Stundum varð eitthvert
okkar þeirra forréttinda aðnjótandi
að fara ein með mömmu okkar til
ömmu. Fá að sitja með henni í stof-
unni eða eldhúsinu, spjalla saman
eða hlusta á samræður fullorðna
fólksins í stóra húsinu á sjávarbakk-
anum. Sveitabörnum úr Vopnafirði
fannst fjörulyktin vond. En inni ríkti
annar ilmur. Kaffilykt og kökur í ofni
blönduðust ilminum frá pípu séra
Sverris. Smitandi hlátur þinn ómaði
um húsið þegar þú skelltir á lærið og
tókst bakföll. Þorpið sjálft kyrrlátur
vettvangur fólks sem lifði af gæðum
lands og sjávar líkt og forfeður þess
um aldir. Heimilið var mikið bóka-
heimili og þar mátti bókaormur lengi
una við grúsk og lestur. Eða tónlistin
sem hvergi heyrðist annars staðar.
Megas og Bergþóra Árnadóttir.
Gamlí sorrý gráni og Guð býr í garð-
slöngunni amma, þóttu okkur mjög
athyglisverðir textar. Baráttsöngva
verkalýðsins heyrðum við líka hjá
þér, enda trú þínum pólitísku skoð-
unum. Ófáum skópörunum sleistu í
Keflavíkurgöngum og öðrum snún-
ingum fyrir þinn helga málstað. Þú
reyndir að innræta okkur virðingu
fyrir þeim sem eru trúir sínum skoð-
unum þó að maður deili þeim ekki
með þeim. Þú tókst okkur með í
fjöruferðir að uppgötva og rannsaka
skeljar og kuðunga og það sem hafið
bar á land hverju sinni. Svo voru það
gönguferðirnar upp í Dyrfjöll að tína
grjót. Líparít, agat og aðra litríka
steina og þú barst bakpokafyllir af
þeim heim fyrir okkur. Hún amma
okkar hlustaði á okkur og talaði við
börn sem jafningja. Veitti góð ráð og
hvatti okkur til að gera það sem við
höfðum áhuga á hvert fyrir sig.
Seinna fluttu amma og Sverrir í
Steinholtið. En þá vorum við orðin
eldri og farin að ferðast sjálf á eigin
vegum og síðar með okkar fjölskyld-
um. Spjall í Steinholtinu, berjaferðir
inn að Hvoli og kaffi heima eða í fé-
lagsheimilinu á eftir.
Þegar heilsan tók að bila og séra
Sverrir hafði kvatt þetta líf flutti
amma sig um set á sjúkrahúsið á Eg-
ilsstöðum hvar við heimsóttum hana
af og til. Sama hlýjan og stutt í brosið
þó að aldurinn vissulega setti mark
sitt á þig. Þú talaðir oft um að þér liði
vel og að um þig væri hugsað af alúð
og umhyggju. Fyrir það færum við
hugheilar þakkir.
Elsku amma Sigríður, vonandi
finnur þú réttlátari veröld heldur en
þá sem þú hefur nú hvatt. Þú vildir
bæta heiminn og færa öllum jöfnuð
og vissulega auðgaðir þú líf okkar
ömmubarnanna þinna og allra sem
þú snertir á lífsleiðinni.
Sigríður, Skarphéðinn
og Rannveig.
Örfá fátækleg kveðjuorð við fráfall
mætrar samferðakonu, sem átti hina
beztu eiginleika heillyndis og stefnu-
festu en umfram allt hina umvefjandi
alúð. Þar fór rausnarkona góðrar
reisnar. Þær eru margar minning-
arnar hlýju sem vakna þegar hún
Sigríður Eyjólfsdóttir er kvödd.
Ljúft er að þakka liðnar stundir þeg-
ar við áttum samfundi, þegar ég fékk
notið ríkulegrar gestrisni hennar og
Sverris manns hennar þar sem
veizluföng góð voru á borðum og ekki
var andans borð þeirra góðu hjóna
síðra. Undur var það notalegt á
ströngu fundaferðalagi að sækja þau
heim, það yljaði hjartanu að fá rætt
við þau um það sem efst var á baugi
hverju sinni, finna einlægnina í orð-
um þeirra öllum, hjá báðum var aldr-
ei nein ónytjumælgi finnanleg. Það
var svo að maður fór alltaf bjartsýnni
af þeirra fundi, ákveðnari að freista
þess að vinna góðum málefnum
brautargengi svo sem hvatning
þeirra hjóna beggja stóð ævinlega til.
Sigríður Eyjólfsdóttir var kona sem
kenndi sannarlega til í stormum sinn-
ar tíðar, átti einbeittar vel ígrundað-
ar skoðanir, fylgdist einkar vel með
straumum og stefnum, hafði and-
styggð á auðsins prjáli og yfirdreps-
skap öllum. Það var ákveðin auðlegð
að eiga fylgd hennar í sameiginlegum
hugsjónamálum, engin hálfvelgja var
þar á ferð, heil og óskipt fylgdi hún
málstað sínum fram, hvort sem var í
þjóðmálum almennt eða í áfengis-
varnamálum sem hún ræddi oftlega
við mig. Fyrir hin góðu kynni er ég
ævinlega þakklátur, fyrir hlýhuginn
jafnt sem brýninguna, fyrir að vera
það sem hún var. Ég kveð hana með
virðingu og þökk. Við Hanna sendum
hennar góða fólki, börnum hennar,
barnabörnum og öðrum þeim er áttu
hana að einlægar samúðarkveðjur.
Það er viss ljómi yfir ljúfri minningu
um Sigríði Eyjólfsdóttir. Blessuð sé
sú minning.
Helgi Seljan.
Sigríður Ingibjörg
Eyjólfsdóttir
Þegar mér sígur svefn á brá
síðastur alls í heimi,
möttulinn þinn mjúka þá,
Móðir, breiddu mig ofan á,
svo sofi ég vært og ekkert illt mig
dreymi.
(Einar Ól. Sveinsson.)
Elsku amma, takk fyrir
samverustundirnar.
Guðrún, Eygló, Fanney
og Rúnar.
HINSTA KVEÐJA
 Fleiri minningargreinar um Sig-
ríði Ingibjörgu Eyjólfsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu á
næstu dögum.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
EINARS J. EGILSSONAR,
Vogatungu 103,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar 1 á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í Kópavogi.
Guð blessi ykkur öll.
Ásgerður Ólafsdóttir,
Ásdís Einarsdóttir,
Þórunn Einarsdóttir, Erling J. Sigurðarson,
Sigurður Egill Einarsson, Elva Stefánsdóttir,
Birgir Einarsson, Fanney Sigurðardóttir,
Egill Einarsson, Berglind Tulinius,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
BIRGIR VALDEMARSSON,
Huldugili 8,
Akureyri,
lést mánudaginn 22. september.
Kolbrún Theódórsdóttir,
Björgvin Birgisson, Gunnhildur Einarsdóttir,
Þóra Guðný Birgisdóttir,
Harpa Birgisdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
ARNFRÍÐUR RÓBERTSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
áður til heimilis að Furulundi 1c,
Akureyri,
andaðist á dvalarheimilinu Hlíð 17. september.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 26. september kl. 13.30.
Herborg Káradóttir, Geir Örn Ingimarsson,
Pálmi Kárason,
Stefán Kárason, Margrét Haddsdóttir,
Steindór Kárason, Jóna Þórðardóttir
og ömmubörnin.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN AÐALHEIÐUR ARNFINNSDÓTTIR,
Dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
lést sunnudaginn 21. september.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
26. september kl. 14.00.
Ragnar Hallvarðsson,
Guðrún Hallvarðsdóttir,
Jón Sævar Hallvarðsson, Jóhanna Arnbergsdóttir,
Halla Guðrún Hallvarðsdóttir, Ásgeir Samúelsson,
Arnfinnur Hallvarðsson, Guðrún Berta Guðsteinsdóttir,
Einvarður Hallvarðsson
og ömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
áður til heimilis á Tjörn,
Stokkseyri,
sem lést á Fossheimum, Selfossi, að morgni
laugardagsins 20. september, verður jarðsungin frá
Stokkseyrarkirkju laugardaginn 27. september
kl. 15.00.
Guðmundur Baldursson, Helga Snorradóttir,
Sigríður Sigurðardóttir,
Elías Þór Baldursson, Þóra Bjarney Jónsdóttir,
Erna Guðrún Baldursdóttir, Jónbjörn Þórarinsson,
Hrönn Baldursdóttir, Kristinn Karl Ægisson,
Freyr Baldursson, Rósa Matthíasdóttir,
Aðalbjörn Þ. Baldursson, Ásta Stefánsdóttir,
Magnús Björn Baldursson, Íris Mjöll Valdimarsdóttir,
Skúli Baldursson, Ingunn G. Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.