Skinfaxi - 01.06.1925, Síða 18

66
SKINFAXI
þegar hann varð að taka heimiliskennara handa yngri
systkinunum, eftir öll þau ósköp, sem hann er búinn
að eyða til að menta þau eldri. Og er ekki von að feð-
ur og mæður andvarpi yfir mentunarþorsta harna
sinna, þegar sá verður oft og einatt árangurinn, að
mentunin er hjá mörgum fánýtt glys til að hengja ut-
an á sig, en gerir lítið að því, „að betra hjartað og líf-
ernið.“ þó er þetta svo hræðilega ósanngjarnt og illa
farið, og lagast vonandi, þegar fólkið vex frá þeirri
villu að halda, að skólagangan ein megni að gera nokk-
urn að mildum manni, — þegar því skilst, að það eru
áhrif lærdómsins á manngildið, sem alt veltur á.
Eg man, hvað eg lifnaði við, iþegar Ungmennafél.
voru stofnuð. Stefnuskráin heillaði mig, og mér varð
að hugsa. „petta hjargar þjóðinni.“ En hve sorglega
hefir hugsjónin ekki verið svikin, og fagra merkið
troðið ofan i sorpið. En þrátt fyrir þetta, er eg ekki
vonlaus um, að Ungmennafél. læri að skilja köllun
sína og snúi inn á réttar leiðir. En þið verðið að tala
og dansa minna, og umfram alt hugsa og starfa meira.
Hafið þið ekki á stefnuskrá ylckar eitthvað um að
klæða landið og skrýða skógi. Væri elcki ráð, „að
strika yfir stóru orðin, en standa við þau minni reyna.“
Takið þið lítinn blett heima við bæinn ykkar, og
gerið hann heilagan með höndum ylckar, ást og um-
hyggju.
þið skuluð sjá og sannfærast um, að litli garður-
inn verður ykkur góður skóli. þar lærið þið að nota
tómstundirnar, og þið njótið þess, sem öllu 1‘ramar
göfgar og gleður, að hafa eitthvað til að elska og ann-
ast. Og hver veit nema ykkur skiljist þá betur en ella,
hve yndisleg og lærdómsrík fórnaræfi hlómanna er.
Já, góða mín, og látið þið svo setja stóra glugga
móti sól á húsin yldcar og fyllið þá með blómum.
Og sjáið þið svo til, hvort dýra prjálið úr kaupstaðn-
um fyrirverður sig ekki þegar sólin skín á það.