Skinfaxi - 01.03.1926, Síða 1

Markið, sem stendur. )
Himneski faðir!
Lát daggir drjúpa í dali, LAt daggir drjúpa
í mannssálir. Og náð drottins yors Jesú
lvrists sé með oss öllum. —■
Jóh. 10, 11.—15.
pað er sagt um Herxes Persalconung, að liann liaí'i
grátið, þegar liann liorfði út yfir Iiið óteljandi herlið
sitt, af Jiugsuninni um það, að eftir liundrað ár yrði
enginn á lifi af öllum 'þessum sæg. Um sál þessa forna
Jvonungs Jiefir streymt sá munklökkvi, er ætíð lilýtur
að grípa mannssálina, þegar liugsað er til fallvaltleika
Iífsins — þegar hugsað er til þcss, að æskuhressir svein-
ar og meyjar, er ganga fram á vaxlar- og verka-svið
lífsins með vonir i barmi, hugsjónir við hjartarætur,
kraft vitsmuna í liuga og al'I i armi, skulu eiga að fölna
og blikna og visna — að eftir „hundrað ár“ skuli gröf-
iu gevma þennan æskuhressa og blómfagra unglinga-
hóp. Og þegar eg tala hér til yðar, og þá einkum vegna
lilefni dagsins, til yðar, ungu sveinar, sem lokið hafið
prófi hér við bændaskólann — annaðhvort fullnaðar-
prófi eða ])rófi sem áfanga á þroskabraut yðar hér við
stofnunina, þá lcemur grátkend viðkvænmi fram í sál
minni út af þvi að hugsa til þess, að eftir svo og svo
mörg ár — eftir „hundrað ár“ verði enginn yðar á lífi.
* Prédikun flutt í Hvanncyrarkirkju að skólalokum 1925.