Skinfaxi - 01.03.1926, Blaðsíða 22

22
SKINFAXI
L. Eskeland á mikinn Jprótt í orði sínu, því að ræðu-
maður er hann með afbrigðúm góður og hefir liann
haft mjög vekjandi áhrif á æskulýð þjóðarinnar.
Hann ber falslausa ást til sinnar ættjarðar. Islands-
vinur er hann mikill. Hefi eg heyrt hann telja Islend-
ingum full mikið til síns ágætis. Fjöldi Islendinga hef-
ir stundað nám hjá Eskcland og veit eg um þá marga,
að þeim hefir fundist, sem þeir dveldu í sönnu föður-
húsi, meðan þeir voru á lýðskólanum i Voss. Frú Marta
kona Eskelands var sem Auður kona Gisla Súrssonar,
að hún veitti manni sínum eindregið fylgi i öllunt mál-
um. Konu sína misti Eskeland i haust.
Bskeland gekk með okkur upp í fjallshliðina fyrir of-
an skólann. Véður var ágætt. Glaða sólskin og bærðist
ekki hár á höfði. Okkur var litið út yfir bygðina.
„Du vene Voss“, varð mér að orði.
„Já“, sagði Eskeland. „pessi sveit er ein af fegurstu
bygðum Noregs, og nú gefst vkkur tækifæri til þess
að sjá hana í sinu vorskrúði. Hér eru hlæjandi vötn
eins og svenskurinn segir.“
Mér var litið til vatnsins í dalnum. J?að er sannarleg
skuggsjá bygðarinnar. Fjallshliðarnar með sinni marg-
breyttni. Snjóflekkjum efst, skógi, húsum og ökrum
neðan til; alt þetta speglaði sig i vatnsfletinum. Eftir
nokkra viðdvöl hjá Eskeland hurfum við aftur til fé-
laga okkar. Glímusýningin fór fram um kveldið kl. 8
i „Ungdomshallen“; var þeirri sýningu vel tekið eins
og sjá má í grein eftir G. Hagalin í Morgunblaðinu s. á.
(Frh.).