Skinfaxi - 01.03.1926, Qupperneq 17

SICINFAXI
17
parna var allskonar fagnaður, langt í'rani á nótt, og
yrði það of langt mál að telja hér upp hvert einstakt
atriði, þó vel væri það þess vert. Hér vorum vér sann-
lega sem millum bræðra og vina, og i liuga hvers ein-
staks virtist ríkja óblandin gleði. Daginn eftir voru öll
<Iagblöðin í Björgvin full af greinum um glímusýning-
una. Var það alt á einn veg, mikil aðdáun á glímunni
og hvatning til norskra íþróttamanna að taka að iðka
íslenska glímu.
28. maí átti að vera útisýning, en það fórst fyrir,
sökiim rigningar, og var því glímt í Turnhallen, sem
fyrr. Var glímunni jafnvel tekið, sem áður. pann tíma,
sem vér höfðum afgangs sýningunum notuðum vér
mest til þess að skoða borgina, þar á meðal ýms söfn.
29. maí fórum vér til Fana; höfðum þar sýningu um
kveldið í húsi ungmennafélagsins. Gistum um nóttina
á búnaðarskólanum Stend. par hafa margir íslending-
ar dvalið við nám, þar á meðal Sig. Sigurðsson, bún-
aðarmálastjóri og Jósep Björnsson kennari. Skólastjór-
inn sýndi oss hina mestu gestrisni. Sagði hann að sér
væri það altaf ónægja að heyra eitlhvað gott frá Is-
landi. Sýndi hann okkur flest utan húss og innan og
skýrði fyrir oss starfsemi skólans.
Hefir þarna verið unnið allmikið að ýmiskonar jarð-
yrkju og skóggræðslu. Sagði skólastjóri að 40 ára gam-
alt tré hefði náð þar þeim vexti að vera feðmingur að
ummáli. pessu næst fórum vér til Björgvinjar aftur
og svo með járnbrautarlest til Trengereid, þaðan i bil-
um lil Nordheimssund. Leiðin frá Trengereid til Nord-
heimssund er á að giska 50 km., liggur hún um fjöll
og firnindi, i einlægum krókum og bugðum. Víða er
vegurinn meitlaður inn í þverbrattar fjallshlíðarnar
og sjást beljandi fossar og þröng dalverpi neðanundir.
A stöku stað liggur leiðin eftir jarðgöngum og eru
gluggar höggnir i bergvegginn, svo að meiri birtu leggi
inn í göngin. Hér var sannarlega líf vort í höndum bíl-