Skinfaxi - 01.11.1927, Blaðsíða 1

íslenskur þjóðbúningur karla.
(Litklæðin.)
Hátíðabúningur islenskra kvenna (faldbúningurinn)
liefir lengi verið í miklum bávegum hafður fyrir feg-
urðar sakir, og er það að verðleikum, þvi að bann er
vafalaust einhver hinn fegursti og lígulegasti kvenbún-
ingur, sem til er. Margir harma það, hversu fáar kon-
ur eiga skaut'búning nú orðið, en það stafar að mestu
af því, hve dýr sá búningur er, og er of sjaldan bægt
að koma þvi við að nota hann. Hinir tveir kvenbún-
ingarnir (þeysufötin og upphluturinn) eru líka mjög
laglegir en ekki eins dýrir, enda eru þeir töluvert út-
breiddir, og ætti að vera mildu meira um þá en er.
Enginn efi er á því, að þær konur, sem að jafnaði ganga
á islenskum búningi, þurfa miklu minna fé til fatnað-
ar en hinar, sem nota tískubúninga.
]?ví er það æskilegt, að sem flestar konur hér á landi
uotuðu ísleriskan búning; en það er ekki nóg, karl-
Wennirnir þurfa að gera slíkt hið sama. pað er ekki
laust við að það sé hjákátlegt að sjá kjólldæddan mann