Skinfaxi - 01.11.1927, Blaðsíða 4

132
SKINFAXI
þjóðminjavarðar, sem er þessu máli mjög hlyntur og
liefir gefið mér margar mikilsverðar upplýsingar og
bendingar þessu viðvíkjandi.
Hinsvegar má ekki líta svo á, að búningur forn-
manna sé tekinn upp óbreyttur, því að það mundi aldrei
geta blessast nú á dögum, nema á leiksviði. Enginn
vafi er heldur á því, að ef litklæðin hefðu lialdist við
til þessa dags, þá hefðu
þau hreyst. Hvernig þær
breytingar liefðu orðið, er
vitanlega ekki únt að segja,
enda má það einu gilda.
pær breytingar, sem gerð-
ar hafa verið, miða aðal-
lega að því, að gera bún-
inginn hentugri, án þess
þó, að hann breytti svip
eða stíl. Eg læt hér fylgja
lýsingu af búningnum, svo
menn geti látið gera sér
klæði eflir því, og svo eitt-
2. mynd. Kyrtill. (Punktalín- hvað sé til að átta sig a
urnar sýna saumana). fyrir þá menn, er þessu
máli vilja sinna.
K y r t i 11 i n n (sjá 2. mynd) er gerður eftir kyrtl-
um þeim, sem fundust á Herjólfsnesi á Grænlandi fyrir
nokkrum árum. Er það, sem þar fanst, hið elsta, sem
varðveist hefir af þesskonar klæðum. Hann er sniðinn
í tveim aðalstykkjum (bak og framstykki), og snið-
inn jafnviður niður, og ekki víðari en svo, undir hönd-
unum, að þægilegt sé að klæða sig í hann og úr honum.
Fjórir geirar eru settir upp í liann að neðan (tveir í
framstykkið og sinn i hvorn htiðarsaum), lil þess að
fá hann til að slá sér út að neðan, svo hann, meðal ann-
ars, ekki hindri hreifingar manns. (Geirarnir voru til
forna stundum hafðir miklu fleiri, en þess gerist ekki