Skinfaxi - 01.11.1927, Blaðsíða 30

158
SKINFAXI
L ei k e n d u r mega vera 22 f'lestir, 11 í hvoru liðL
og raða þeir sér upp á svipaðan Iiátt og í knattspyrnu.
Leikur hefst á þann hátt, aS dómarinn kastar knettin-
um á niiSjan völlinn milli franiherja flokkanna. Leika
þeir svo meS knöttinn líkt og' i knattspyrnu, aS eins
mega þeir ekki sparka, lieldur einungis nota hendurnar.
Annars gilda eftirfarandi reglur fyrir leikinn:
1. Enginn má ganga meir en tvö skref meS knöttinn.
2. Enginn má taka knöttinn af mótherja, ef liann
liefir á lionum béSar liendur, en skyldur er hver og
einn til þess aS kasta knettinum frá sér án tafar, og hef-
ir dómari heimild til aS taka knöttinn af þeim er standa
lengi meS hann, og fá liann einhverjum móthejja.
3. Enginn má sparka knettinum, en heimilt er aS
stöðva hann bæði með liöndum og fótum.
4. Enginn má stíga inn fyrir markliring nema mark-
maðurinn, og gildir einu hvort með eða mótherji á
hlut að máli.
5. Enginn má lirinda eða stjaka við keppinaut sínum.
Ef þessar reglur eru brotnar, er þeim flokki er fyrir
því verður, refsað á þann hátt, að mótflokkurinn fær
leyfi til að láta einn sinn mann kasta knettinum á mark
frá vitismarki, og má þá enginn verja, nema markmað-
urinn. El' um litlar eða ógreinilegar sakir ei’ að ræða,
getur dómari látið nægja að taka knöttinn og kasta lion-
um niður á þeim sama stað, eða fá liann einhverjum
þeirra, er næstur stcndur, iir liinu liðinu.
Ú r leik er knötturinn, ef hann fer lit af leiksvæð-
inu. Fari hann út af hliðarlínunum, þá á mótherji þess
er seinast snerti liann að kasta honum inn á völlinn
aftur. En fari knötturinn lit af endamörkum, þá ber
markmanni að kasta inn.
Eins og áður er gelið, er gangurinn i leiknum svip-
aður og í knattspyrnu. Samherjar kasta knettinum á
milli sín og þokast um leið smátt og smátt að marki
andstæðinganna; best þykir leikið, ef leikendur komast