Skinfaxi - 01.11.1927, Blaðsíða 28

15(5
SKINFAXI
Flestir liafa grun um að líkamsæfingar séu hollar
og jafnvel nauðsynlegar, og nokkrir eru ákveðnir að
byrja á þeim slrax á morgun, — en það dregst til næsta
morguns — lil næstu viku — til næsta árs. — Æskan
og vorhugurinn glatast jafnvel l'yrir hádegi æfinnar —
dýrmætustu auðæfin, sem liægt er að geyma þar til
gröfin hylur likamann.
Ekki er þó liægt að neita að á síðustu árum liafi
ofurlítið rést úr knjám olbogabarnsins. Er það mest
að þakka belri samböndum við íþróttastofnanir annara
landa, — utanförum íslenskra og lieimsóknum erlendra
íþróttamanna, og einnig því að margir læknar, kenn-
arar og aðrir leiðandi menn eru farnir að gefa þvi
lilýrra auga.
En U. M. F. mega ekki sofa, þó aðrir vaki. pau eiga
að halda sitt göfuga lieit, fylgja sinni ströngu stefnu,
ryðja hraut þeirri sjálfsögðu kröfu að skólarnir skyldi
nemendur til daglegra likamsæfinga, að allir, sem fast,
eða reglubundið starf hafa, iðki daglega líkamsæfingar
og liinir svo oft sem tækifæri gefast, að hvert lieimili
eignist baðklefa og noti hann, og umfram all að leiða
æskuna ú t ú r reykjarsvælu og munaðarlífi knæpanna
og i n n i leikfimissalinn.
Æskan er framgjörn og fús til liðveislu, ef hjörn-
inn skal vega.
U. M. F., safnið liði og vinnið björninn. Takist það,
tvöfaldast orka og áræði, þvi „frægð er fólkshvöt til
framaverka“.
þ>að er vormannaverk að rétta króann úr kryppunni,
íta við syfjuðum sálum og sofandi búlíum, kveikja
dáð í drengjum en d r e p a í v i n d 1 i n g u m.
Á. Dalmannsson.