Skinfaxi - 01.12.1927, Síða 4

164
SKINFAXI
um hamingjulöndin. En hyggið að: Tíminn líður. Lifið
er fallvalt og hamingjan hverful. Áður en yldcur varir
Iiefir, ef til vill, Jílill skýhnoðri hreiðst út yfir alt him-
inhvolfið og byrgt sólina svo umliverfð alt er dimt og
ömurlegt. Og hugsið ykkur, að þið þá fengjuð vitneskju
þess, að þessi skyndilega breyting — þessi skýlmoðri,
sem gerði himininn alskýaðan og skygði á sól lífs ykk-
ar — væri afleiðing ykkar eigin verka og atliafna. Af-
leiðing þess, að þið genguð fram lijá verkefnunum og
gleymduð skyldunum, sem lífið bauð. Og hugsið ykk-
ur ennfremur, að þið þá heyrðuð hróp bræðra ykkar
og systra, er kölluðu og segðu: Hvers vegna gekstu
fram hjá mér án þess áð rétta mér hjálparhönd? Hvers
vegna gleymdirðu mér, þegar eg í veildeika mínum og
þroskaleysi ofurseldi mig ofdrykkjunni, og leiddi þar
með bölvun ekki einungis yfir mig sjálfan, heldur yfir
afkvæmi min i þúsund liði? Hvers vegna lagðir þú ekki
hönd á þann plóg, sem upprætir þann voðalega löst
og afleiðingar hans? Hugsið þið ekki, að þá muni fara
líkt fyrir ykkur og Kain forðum, að þið munduð óska
þess lieitt og innilega, að ykkur mætti auðnast að bæta
fyrir liin vanræktu verk, þvi að þótt orðinn hlutur
verði aldrei aftur tekinn og þýði þess vegna ekki um
hann að sakast, þá má þó mýkja og bæta þær afleið-
ingar, sem af honum stafa. — Sagan um Kain getur
þess ekki, að honum liafi auðnast það, en ykkur get-
ur auðnast það samt. Til þess er eitt ráð og vil eg
minna ykkur á það. Gangið fram til orustunnar og fylk-
ið ykkur í þeim fylkingararminum, sem berst gegn
áfenginu og ofdrykkjunni. Dragið fánann við hún og
gleymið aldrei — hvort sem leið ykkar liggur yfir lönd
eða höf þessum orðum: G æ 11 u b r ó ð u r þ í n s!
Jónas porvaldsson
kennari.