Skinfaxi - 01.12.1927, Qupperneq 7
SKINFAXI
167
að sjálf „innliniunin“ gamla gat ekki orðið — í raun
og framkvæmd — svo mikilsverð fyrir Dani, sem ein-
rnitt hið gagnkvæma jafnrélti þegnanna, sem nú
(samkv. Samhandslögunum frá 1918) útilokar tilkall
vort til allra vorra sérstöku landsréttinda. -— Lengra
en það var ekki unt að ganga Dönum í vil. — það eina
atiiði, jafnrétti þegnanna tryggir nú Dönmn
(með Sambandslögunum) ekki að eins það, er þeir sótt-
ust mest eftir, sem var „innlimun“ landsins í lúð danska
riki, m e ð sérstökum 1 a n d s r é 11 i n d u m til
handa landsmönnum, heldur innlimun þess í fram-
kvæmd, án viðurlcenningar nokkurra sérstakra
landsrétti n. d a. Með þvi eina atriði eru þeim
trygð að fullu yfirráðin yfir íslandi um alla framtíð,
að því lej’ti sem þeir kæra sig um þau, vegna fjöl-
mennis þeirra og afstöðu landanna, eins og betur mun
sjást eftir 25 ár frá 1918 — samanber hluttöku Dana
nú í útgáfu aðalmálgagns ríkisstjórnar hins fullvalda
rikis, íslands. — Eða bvað geta íslendingar mað sann-
gjrjíi sagt nú — samkvæmt Sambandslögunum frá 1918
— gegn þesskonar stáðreyndum, sem hluttöku Dana í
útgáfu Morgunblaðsins ?
Geta Danir ekki, samkvæmt Sambandslögunum
eignast hvað sem vera skal og náð undir sig öllum þeim
völdum yfir útgáfu blaða og bverju sem er öðru, er
þeir vilja og lientugleilcar leyfa á hverjum tima, með
fullum réttindum innborinna íslendinga. — Eir það
ekki einmitt það meðal annars, sem „jafnrétti þegn-
anna“ þýðir? Ef ekki, hver og hvar eru þá takmörkin?
Hvaða ákvæði annað en jafnrétti þegnanna gat hugsast
svo örugt, til þess að innlima að fullu og öllu ísland í
hið danska ríki?
þesskonar hlutir, sem slík fullnaðarinnlimun, gerast
auðvitað ekki að fullu alt í einu, um leið og lögin. En
engan spámann ætti að þurfa til að sjá það, hvert
stefnt er nú með Sambandslögunum frá 1918, að þvi er