Skinfaxi - 01.03.1931, Blaðsíða 15

SKINFAXI
59
um, haustgrænum lilaðvarpanum. En við það vakn-
aði eg morguninn eflir, að sól skein i augu mér
um austurgluggann og eg heyrði í svefnrofunum, að
Gunna gamla frænka segir við Stjána ærmann: „Þú
mátt trúa því, Kristján þó að börn og gamalmenni
eigi lilut að máli, að nú sér fram úr, bæði hér og þar.“
Indriði Þórkelsson.
Kafli
úr ræðu1 forseta í. S. í., við setningu Alþingishátíðar-
móts í. S. í. 17. júní 1930, á íþróttavellinum
í Reykjavík.
Leikmót það, sem hér hefst í dag, er haldið til minn-
ingar um 1000 ára afmæli Alþingis. Með því vilja
íþróttamenn gera sitt til þess, að lieiðra minningu
þessarar frægustu stofnunar vorrar frá landnámstið.
Það er öllum íslendingum kunnugt, að forfeður vor-
ir voru hinir mestu íþróttagarpar. Enda tömdu þeir
sér iþróttir frá blautu barnsbeini. Við nútíðarmenn
getum sagt, að það hafi verið þeim nauðsynlegt, ekki
sízt á víkingaöldinni, þar sem sá sterkari og úrræða-
betri sigraði mótstöðnmann sinn i bardaganum. Og er
]iað rétt, að þeir munu oftar hafa þurft á hrevsti sinni
og harðfengi að lialda en við nútíðarmenn, af skiljan-
legum ástæðum.
Margir líta svo á, að oss nútíðarmönnum sé eigi jafn
nauðsynlegt að iðka hollar og fagrar íþróttir og for-
feðrum vorum. En þeir, sem svo hugsa, lmgsa skammt,
því að meiri ástæða er til þess nú en nokkru sinni áð-
ur, að sinna líkamsíþróttum, ef þjóðin á ekki að úr-
kynjast. Má benda á breytta lifnaðarliætti. Margir
vinna óliolla innivinnu, og þeim er ekki livað sizt þörf