Skinfaxi - 01.03.1931, Side 19

SKINFAXI
63
Bjarnason og færði hverju okkar lýsingu á liolsteini
til liúsagcrðar, sem hann liefir fundið upp og fékk
lieiðursverðlaun fyrir á sýningu fyrir nokkrum ár-
um. Skyldi þelta vera lil minnja um heimsókn okk-
ar til hans.. Eftir stundarfjórðungsdvöl var nú liald-
ið áfram til Kóngshergs og komið þangað kl. 2 sið-
degis.
Formaður félagsins i Ivóngshergi, Renton hlaða-
maður, tók móti okkur og fylgdi okkur á Bondeheim-
en, sem er litið og fornlegt hús, en sérlega skemmti-
legt og vistlegt, og þó einkum kaffistofan, sem er
skreytt myndum úr fornsögu Noregs, máluðum á
sjálfa veggina.
Ivóngsberg er merkilegur hær fyrir ýmsra hluta
sakir. Hann er grundvallaður 1623 af Kristjáni fjórða,
Danakonungi, sem Norðmenn kalla „Kristján kvart“,
og var ætlun lians, að það yrði höfuðhorg Noregs.
Það, sem átti að skapa skilyrði fyrir þessa stórborg,
voru silfurnámur, sem þá voru nýfundnar i hæð
einni skammt frá bænum. Ýms stórvirki voru gerð
lil að fullnægja þörfum þessarar stórhorgar. M. a.
var reist þar vegleg kirkja, skrautleg mjög og stór.
Er í henni konungsstúka, stúkur fyrir yfirmenn nám-
unnar og aðra fyrirmenn staðarins. Altarið er fyrir
miðjum vegg, gegnt konungsstúku, en ekki fyrir gafli,
svo sem tíðast er. Fór vel á þessu og virtist hagkvæm-
ara, því að þaðan heyrist jafnvel um alla kirkjuna.
I útjaðri bæjarins er hamrastallur i lílilli liæð. Á
stóran steinflöt í berginu er greypt með gullnum stöf-
um fangamark allra konunga, sem ríkt liafa yfir
Noregi frá dögum Kristjáns IV. Hafa þeir allir gist
Kóngsberg; svo og annað stórmenni Noregs.
Atvinnulíf er lítið í Kóngsbergi, annað en námu-
gröfturinn. Meðan náman var auðug að silfri og það
í háu verði, unnu við hana um 4000 manns og þá
voru íbúar Kóngsbergs 11000, en nú er silfur i lægra