Skinfaxi - 01.04.1932, Qupperneq 35

SKINFAXl
87
að framleiða í landinu. Auk þess að beila sér fyrir al-
gjörðu banni á öllum ó þ a r f a innflutningi.
Að endingu vil eg segja það, að þeir, sem ekki vilja
einhuga starfa að álmgamálum U. M. F., ættu ekki að
vera að kalla sig ungmennafélaga, né stofna félög, sem
heita því nafni. Þar skiftir engu máli, þótt þeir, sem
i félögunum eru, séu karlar og kerlingar, að eins að
þeir starfi á þeim grundvelli, sem félögin voru upp-
baflega reist á. Eg segi frá minu sjónarmiði, að eg vil
ekki leggja mest upp úr höfðatölu félaganna. Heldur
gengst eg' fyrir því, að þeir, sem standa í slíkum fé-
iagsskap, séu einhuga uin stefnu hans. Eg veit líka
dæmi þess, að sumir góðir menn hafa ekki viljað
ganga í félag, vegna þess, að þeir hafa fundið, að inn-
an þess var ekki sá andi, sem þurfti til að framfylgja
stefnumálum þeirra.
Að endingu vil eg endurtaka þau orð, sem Jón Trausti
lætur sira Torfa segja í „Borgum“: „Munið það, og
hugsið um það, því að fvrsta sporið til sannrar sæmd-
ar er að þekkja sjálfan sig.“
Balaskarði, 24. marz 1932.
Ingvar Pálsson.
U. M. F. Svarfdæla.
(Eftirfarandi upplýsingar hefir Skinfaxi fengið frá Snorra
Sigfússyni skólastjóra).
Ungmennafélag Svarfdæla mun vera eitt bið merk-
asta og öflugasta félag, sem nú starfar í landinu, en
licfir jafnan látið lítið yfir sér. Þykir því hlýða, að
benda á nokkra drætti úr starfsemi þess og sögu.
Félagið er stofnað 1909, 30. desember, og liefir það
jafnan haldið aðalfund sinn þann dag. Hvatamaður að