Skinfaxi - 01.10.1932, Blaðsíða 4

128
SKINFAXI
III.
Kom unga tíð, með hlýrri hjartaslátt
og hreinni svip og skærra angnaráð
og nujkri rödd og dýpri andardrátt, —
kom, djörf og hrein, með nýjan aldarhátt
og nýjar óskir, nýja hetjudáð!
Lát allt, sem hefir hhindað, vakna og vinna
að vorsins heill — í Ijósi geisla þinna!
fíind enda á þetta grimma, gráa stríð
nm gæði jarðar: hús og föt og brauð.
Veit hverjum sitl — leið sveltan, naldnn lýð
til sigurs fram, -— þá kemur loks sú tíð
að hgljast grasi grænu sporin rauð.
Á meðan fólkið undir oki stynur,
er æskugleðin skýjaborg — sem hrynur.
Þann dag, er sérhver hcfir heimt sinn rétt
og hloiið sína ríku lífsins gjöf,
og mannkyn allt er orðið sama stélt,
sem eykur lífsins gildi jafnt og þétt,
— þann clag mun andinn halda lengra á höf.
Sú öld, sem ber sín börn á hjarnið snauða,
er blind — og felur í sér gröf og dauða.
Því rís þú, æska, og horfðu langt og hátt
og hindra þennan villta risaleik.
Legg hiklaus fram það æðsla, sem þú átt,
svo efnið verði traust í næsta þátt!
Lát mátt þinn streyma í mannabörnin veik!
Lát vélatröllin auðsins orku knýja
til æðra marks —- og skapa gullöld nýja.