Skinfaxi - 01.11.1939, Blaðsíða 42

122
SKINFAXf
„Ur a'fisögu Björns sýslumanns“; var auðsætt, að þar
var að skapast merkileg ljóðsaga og heillandi, ef skáld-
ið vki við hana, eins og margt benti til.
Og nú er sagan koniin fullsögð frá skáldsins hendi i
hinni nýju ljóða-
bók hans Björn
á Reyðarfelli;
ætla eg að hún
valdi eigi von-
brigðum neinum
af aðdáendum
höfundarins, þvi
að hún er vafa-
laust jafnbezta
og tilþrifamesta
kvæðabók lians,
og jafnframt eitt-
hvert allra merk-
asta íslenzkt
skáldrit,í bundnu
máli, frá siðari
árum. Teljandi
eru éinnig þeir
kvæðaflokkar ís-
lenzkir, sem þar
koma til samanburðar.
Fyrri kvæði Jóns hafa liorið þvi órækan vott, að hann
er kvistur sprottinn úr islenzkri mold; enda er liann
borgfirzkur sveitapiltur, alinn upp við fátækt og örðug
kjör, en jafnhliða í faðmi tilkomumikils og söguríks
umhverfis, þar sem heilbrigð og haldgóð sveitamenning
hefir átt sér skjól kynslóð eftir kynslóð. Það er því
hreint engin tilviljun, að bann sækir efnið i þenna
kvæðaflokk sinn beint í islenzkt þjóðlíf; frásögnin á sér
einnig sloð í veruleikanum; söguhetjuna þekkja Borg-
Þrðingar, þó að skáldið fari auðvitað mjög sinna ferða
Jón Magnússon.