Skinfaxi - 01.11.1939, Síða 73

SICINFAXI
153
Kl. 2 var eg látinn flytja erindi mitt og aS þvi loknu urðu'
dálitlar umræður í tilefni af því. Svo var dansað áfram. Á
sjötla tíma var svo farið aS ræða félagsmálin. Þrisvar eða
fjórum sinnum vár svo almennur söngur inni á milli þessara
liða. Eg man ekki gjörla hvenær. En sönginennt er meiri með
Þingeyingum en almennt er i sveitum okkar.
Sú starfstilhögun, sem þessi dagskrá lýsir, var mér dálítið
nýstárleg og óvenjuleg. Og yfirleitt virtist mér dansinn meira.
metinn en heppilegt væri fyrir félagsstarfið og félagslífið.
En þess skal getið um leið, að mér sýndist Þingeyingar dansa.
skemmtilegar en eg átti að venjast, vera fljótari að koma sér
að þvi og þátttakan almennari. Þar voru óðara allir á hreyf-
ingu. En mín skoðun er sú, að dansinn sé ekki til þess fallinn,
að glæða liugsjónalíf.
Það er sumra álit að Þingeyingar hafi lagt of einldiða kapp
á iþróttir i ungmennafélögum sinum. Hefir það orðið til nokk-
urs ágreinings og sundrungar í félagslifi þeirra. Um það ber
öllum saman, þó að skiptar séu skoðanir um það, hvað valdi
eða hverra sé sökin. En þær staðrevndir benda á þá hættu,
sem í jiví er fyrir slík félög, að lifa fyrst og fremst fyrir met
og verðlaun á iþróttamótum.
Svo er það þá að siðustu eitt atriði, sem verður stórvægi-
legt í augum Vcstfirðingsins. Það er ekkert ungmennafélag i
Laugaskóla. Ungmennafélög héraðsins eiga jjar því ekki
hjarta, sem stöðugt gefur blóði þeirra nýjan kraft, eins og,
við eigum á Núpi. Hvaða ástæður til þessa liggja veit eg ekki,
en hitt er mér ljóst, að það á að breytast vegna skólans og
vegna ungmennafélaganna. Iléraðsskólar okkar eiga að vera
öndvegi hins gróandi félagslifs æskunnar í héruðunum, ung-
mennafélaganna.
Ætti eg að gcfa þingeyskum ungmennafélögum ráð, myndi
það verða þessi:
Að leggja meiri rækt við bindindismálin.
Að leggja meiri stund á málfundastarfsemi.
Að láta dansinn þoka fvrir öðrum leikjum og störfum.
Að eignast félag i Laugaskóla.
Og svo auðvitað að ganga í U. M. F. 1., til að tengjast félags-
höndum við samherja sína, hvar sem eru á landinu, svo að-
gagnkvæm áhrif geti borizt milli beztu manna og beztu fé-
laga innan samtakanna.
Svo þakka eg norðlenzkum ungmennnfélögum fyrir kynn-
inguna.
Til hamingju með gott starf.