Skinfaxi - 01.11.1939, Page 89
SKINFAXI
169
bræður“ og mörg fleiri beztu ljóð Indriða á Fjalli? Eða sum-
ar ferskeytlurnar hans, t. d. þessar:
Finnst mér oft, er þrautir þjá,
þulið mjúkt í eyra:
„Þetta er eins og ekkert hjá
öðru stærra og meira.“
Þegar gengur margt í mót
minni ósk og vilja,
finnst mér harma og hugarbót
hugsa um það — og skilja.
Eg heyrði Indriða á Fjalli oft lesa ljóð sín á samkomum
heimá í sveitinni okkar, þegar eg var drengur. Eg var hrifinn
af þeim og leit mjög upp til þessa vinsælasta höfðingja sveit-
arinnar. Eg held það sé nokkur sönnun um gildi ljóðanna
hans, að mér finnst þau ekki hafa látið lit, þegar eg les þau
nú sem fulltíða maður í bókinni hans.
Tvö smásögusöfn góð hafa Skinfaxa borizt. Þórir Bergsson:
S ö g u r, og S v a 11 og b j ar t, átta sögur eftir Jakob Tlior-
arensen. Þetta er fyrsta bók Þóris Bergssonar. En margar
sögurnar hafa áður birzt í timaritum og vakið mikla athygli
á höfundi þessum, sem gengur dulbúinn til ritþings í yfirlæt-
isleysi sínu. í bókinni, sem er 236 bls., eru 22 smásögur.
Flestar þeirra eru afmarkaðar, skarpar og skýrar myndir af
mönnurn, atburðum eða viðhorfum, á góðu máli og með sér-
kennilegum, persónulegum frásagnarhætti. Höf. kann þá list
og beitir henni oft, að safna öllum geislum sögunnar í einn
])rennidepil í sögulokin. Vcrður sagan við það sterk, stig-
andi lieild. — Það er óhætt að mæla hið bezta með Sögum
Þóris Bergssonar.
Svalt og bjart er þriðja smásögusafn Jakobs Thorarensens,
en ljóðabækur hans eru fimm. Þessi nýja bók sýnir ekki
nýjar hliðar á skáldinu, en hins vegar standa sumar sögur i
bókinni i fremstu röð þess, sem hann hefir ritað. Má þar til
nefna „Forboðnu eplin“, um hastarlegan árekstur gerólikrar
menningar og siðaskoðunar. Hún verður ógleymanleg í sinum
litsterka og hressilega skýrleik, á þróttmiklu máli .T. Th.
Frá Bókaútgáfunni Eddu á Akureyri hefir Skinfaxi fengið
þrjár bækur, sem ánægjulegt er að minna á. Tvær þeirra cru
ferðabækur, en af þeim bókmenntum eigum vér íslendingar
of litið. Önnur þeirra, í s haf s æ f i n t g r i eftir Jóhann E.
Kúld, segir frá ferðum höf. norður í tshaf 1924, sem skip-