Skinfaxi - 01.07.1951, Blaðsíða 18

66
SKINFAXI
millj. og 1500 býli yrðu að fá mótorrafstöðvar, er
munu kosta alls kr. 60 millj. eða einkarafstöðvarnar
myndu kosta alls kr. 102 millj. Þetta er vitanlega mjög
lausleg áætlun og breyttist fljótt með breyttu verð-
lagi.
Samkvæmt framansögðu kostar því kr, 277 millj.
að koma rafmagni inn á hvert einasta sveitabýlii. Hér er
óneitanlega merkilegt talunark að keppa að.
Samanburður við sveitaveitur annarra þjóða.
Á Islandi hafa 20% allra býla fengið rafmagn á
þessu vori. Sé litið til annarra þjóða verður saman-
burðurinn þessi miðað við þau ártöl sem standa í
svigunum:
Frakkland (1936) 75% Danmörk
Þýzkaland — 80% U. S. A.
Noregur (1947) 70% Svíþjóð
Finnland — 50% Irland
(1947) 75%
(1948) 85%
(1950) 90%
— 7%
Irar eru nú byrjaðir á stórframkvæmdum og ætla
sér að koma rafmagni á 70% allra sveitabýla innan
10 ára. Vegna strjálbýlis eiga þeir örðugri aðstöðu en
þær þjóðir, sem að framan eru nefndar og því sam-
bærilegastir við Island, þótt byggðin sé þar enn strjálli.
Hve hratt verða sveitirnar iraflýstar?
Miðað við núverandi verðlag er kostnaður á hvert
býli áætlaður kr. 45 þús. til jafnaðar, miðað við þau
héruð, sem að svo stöddu þykir fært að leggja sam-
veitur um. Hugsanleg skipting á kostnaðinum er þessi:
Laxáryirkjunin.
Á myndinni hér á móti sést hluti af trépipunni óvarinn, og
koma stærðarhlutföll hennar greinilega í ljós við samanburð
á húsinu til vinstri við liana.