Skinfaxi - 01.07.1951, Blaðsíða 22

70
SKINEAXI
veitnanna þann tíma, sem liðin er frá því þær hófu
starfsemi sína.
Tekjur
1947 100.000.00
1948 167.000.00
1949 320.000.00
1950 496.000.00
1951 (áætlun) 665.000.00
Gjöld Rekstrarhalli %
181.000.00 81.000.00 45
232.000.00 64.000.00 28
362.000.00 42,000,00 11,6
526.000.00 30.000.00 5,7
715.000.00 40.000.00 5,6
Ein af liéraðsveitunum er mótorstöðin á Egilsstöð-
um. Halli hennar nam árið 1950 kr. 50 þús. Nokkur
tekjuafgangur hefði skapazt þetta ár, liefði hún ekki
verið með í veitunum. Sýnir það, hversu óhagstæður
rekstur olíustöðvanna er, og hve mikla þýðingu það
hefur að nota vatnsaflið, þar sem viðunandi skilyrði
eru til þess.
Rétt er og að taka fram í sambandi við þetta
rekstraryfirlit, að stofnkostnaður veitnanna er yfir-
leitt afskrifaður um 75—90% þegar í upphafi.
Einfasa — þrífasa.
I sambandi við veiturnar hefur sú spurning mikið
verið rædd og það að vonum, hvort leggja hæri ein-
fasa eða þrífasa lagnir. Hér hefur sú stefna verið upp
tekin að leggja allar stofnlínur þrífasa, en allar hliðar-
línur einfasa, nema sérstaklega væri beðið um annað,
enda komi þá aukagjald til. Hvergi ætti að verða með
því móti langt í þrífasa línu, ef breyta þyrfti síðar.
Kosturinn við þrífasa lagnir er fyrst og fremst sá,
að J)á er hægt að nota stærri aflvélar, og þrífasa vélar
eru yfirleitt að jafnaði 70—80% ódýrari en einfasa.
Einfasa lagnir nægja hinsvegar fyrir alla venjulega
rafmagnsnotkun hæði í l)æjum og sveitum, súg])urrkun
meðtalin, enda höfðu árið 1946 92% allra rafmagns-
kaupenda eingöngu einfasa straum til afnota. En það