Skinfaxi - 01.04.1952, Side 36

36
SKINFAXI
é^inarióon:
■mariion:
STARFSÍÞRDTTIR XXI.
A. Staríslilanp.
í 1. liefti Skinfaxa 1951 birtist grein um starfsíþróttir á
grundvelli þeirrar samþykktar, sem gerð var á sambandsráðs-
fundi U.M.F.Í. haustið 1950. í byrjun þessa vetrar bauð félagið
ísland—Noregur hingað tveimur forvígismönnum „Norges
Bygdeungdomslag“, til þess að kynna okkur nónar, hversu
Norðmenn standa að framkvæmd starfsiþrótta á mótum sínum.
Annar þeirra, Gunnar Nyerröd, formaður fyrrnefndra sam-
taka, hélt ágætan fyrirlestur um málefni þeirra og einkum um
starfsíþróttirnar. Hinn, Tore Wiig, skipulagsstjóri félaganna
sýndi kvikmyndir og skýrði einstakar greinar keppninnar.
Þá áttu þeir félagar viðræðufund með þeim, sem áhuga höfðu
fyrir málinu. Var ég svo heppinn að fá að taka þátt i honum.
Einnig hittu þeir sérstaklega að máli tvo úr stjórn U.M.F.Í., þá
Daníel Ágústínusson og Daníel G. Einarsson. Létu þeir U.M.
F.í. i té ýmis smárit með upplýsingum um keppnisgreinar og
kváðu U.M.F.Í. heimilt að þýða þau og nota sem bezt.
Á grundvelli þessara viðræðna og upplýsinga, eru hér á
eftir settar fram reglur og leiðbeiningar um starfshlaup.
Ein grein frjólsra íþrótta er hindrunarhlaup. í þeim hlaup-
um er komið fyrir hindrunum, grindum eða vatnspyttum, sem
lilaupararnir verða að yfirstíga, ásamt þvi að hlaupa vissa vega-
lengd fró viðbragðslínu til marks, til þess að teljast liafa lok-
ið hlaupinu.
í starfshlaupi koma viss störf, spurningar eða þrautir i
stað hindrananna, en vegalengd hlaupsins er ákveðin sam-
kvæmt aldri, þroska og getu þátttakanda, árstið og umhverfi.
Meðfylgjandi eyðublað sýnir nokkur „störf“ og reglur þær,
sem Norðmenn liafa um hlaupið.