Skinfaxi - 01.04.1954, Blaðsíða 8

8
SKINFAXI
sýndi okkur allt innan húss og utan og tók okkur
virkta vel. Var leiðsögn hennar mjög ánægjuleg. Að
lokum fór hún þess á leit við okkur, að við syngjum
íslenzkan söng. Urðum við að sjálfsögðu við þcim til-
mælum. — Eftir þessa skemmtilegu lieimsókn var för-
inni lialdið áfram og skoðaðir margir staðir, og svo
auðvitað bærinn Hamar. Við komum og á Eiðsvöll,
þar sem fundurinn frægi var haldinn árið 1814, þegar
Danmörk afhenti Svíum Noreg. Komu fulltrúar þjóðar-
innar þar sarnan á fund og lýstu yfir sjálfstæði Noregs
17. maí, en síðan er sá dagur þjóðhátiðardagur Norð-
manna. Þjóðin fékk þó ekki sjálfstæðið og varð að lúta
Svíurn hartnær öld, eins og kunnugt er. Fundarsalurinn
á Eiðsvelli er varðveittur eins og hann var, þegar fund-
urinn stóð, og eru miðar með nöfnum fundarmanna við
sæti þeirra og myndir af mörgum á veggjunum.
— Hvað viltu svo segja frá dvölinni i Osló?
— Hún var mjög lærdómsrík og skemmtileg. Skoð-
uðum við borginá undir leiðsögn fararstjórans okkar,
sem er þar vel kunnugur. Er þar margt merkilegt að
sjá, söfn, byggingar, garðar og skemmtistaðir. Þar er
Vigclandsgarðurinn og Holmenkollen, svo eitthvað sé
nefnt, sem við hrifumst af. — Við vorum stödd í horg-
inni 17. júní og fórum við þá heim til sendiherra Is-
lands, Bjarna Ásgeirssonar, ásamt Hekluförum og öðr-
um Islendingum. Tóku þau hjón okkur prýðis vel.
— Síðan hefur leiðin legið lil Sviþjóðar, er það ekki?
— Jú. Og i Svíþjóð dvöldumst við i (5 daga, þar af
tæpa 3 í Stokkhólmi. Við fórum með járnhrautarlest
frá Osló til Stokkhólms, um Vermaland, mcðfram vöiu-
únum miklu. Er þctta fögur leið, og nutum við feguro
arinnar sæmilega, þótt liratt væri farið. — Á brautar-
stöðinni i Stokkhólmi tók fjöldi Islendinga á móti
okkur, cn Skúli Nordahl arkitekt hafði undirbúið
komu okkar til borgarinnar. Einnig nutum við ágætrar
fyrirgreiðslu Islandshringsins. Formaður hans, Ernst