Skinfaxi - 01.04.1954, Blaðsíða 28

28
SKINFAXI
ljóskerin, sem prýða landslagið eins og bros í öllum áttum.
Allt saman bambus og litaður pappír. Og stundum, þegar ég
hef verið á gangi í þorpinu, hef ég rekizt á prýðilegan kastala
með fjölda af turnum, spírum og litlum gluggum og dásamleg-
um grindum, og þetta er allt bambus og litaður pappír líka.
Að baki þess er ekkert annað en lítill strákofi þorpsvefarans.
En um stundarsakir, eða þangað til stormurinn blæs eða regnið
kemur, getur hann látið sig dreyma um, að hann búi í höll.
Og ég sagði við sjálfan mig, að þegar allt kæmi til alls væri
þetta ekki meira en sumt af hinum fáránlegu huggunarblekk-
ingum siðmenningarinnar.
Hugsið yður skemmtunina við að gera sjálfri yður geysi-
mikinn fíl eða tígrisdýr, miklu stærra en lifandi dýr þessarar
tegundar, og sitja síðan þar inni laus við allar áhyggjur og
hafa hreint ekkert merkilegt fyrir stafni, aðeins berja bumbu,
blása í flautu eða skella smellum. Er þetta kannske ekki ánægju-
legt líf?
Eina traustgerða byggingin á hátíðasvæðinu er musterið
eða pagoda, eins og það nefnist. Það gnæfir hátignarlega og
ber við alstirndan himin. Ég vildi mjög gjarnan mála af því
mynd handa yður.
Mér er sagt, að mikið af dýrindis steinum og firn af gulli
hafi verið grafið undir musterinu, þegar það var byggt. En
heiðursmaðurinn, sem fræddi mig á þessu, — hann var Burma-
búi, — hló ánægjulega og sagðist ekki vita, hvað mikið væri
eftir af gersemunum núna; menn vonuðu hið bezta. Efst á
musterinu hvolfir lítil regnhlíf, einnig sett dýrindis steinum.
Á stéttinni eru líkneski af Búdda í margs konar stellingum.
Þau eru flest svolítið af sér gengin og ónáðuð af spörvum.
Rétt þar hjá er stór klukka, sem slegið er í, þegar beðizt hefur
verið fyrir, en bænirnar berast síðan á öldum bergmálsins til
hásætis Hinna Miklu.
Þegar ég stend þarna upp frá í góðu sólskini og kyrrð, verður
mér hugsað til Westminster Abbey, sem ég hef miklar mætur
á. f hinum ýmsu trúarsiðum sveipa menn guð sinn leyndar-
dómi og steinlíkneskjum, allt eftir smekk sínum og mismun-
andi skoðunum. Ég geri ráð fyrir, að einhvers staðar sé einn
guð. Við reynum að nálgast hann á ýmsan hátt og hugsum
okkur hann í eigin mynd. Við reisum honum musteri eftir
okkar geðþótta og erum fjarska hreyknir af. En vafalaust
dvelur hann einhvers staðar utan við og hlær góðlátlega að
þessum barnaleikföngum.
Ég heimsótti hérna klúbb, þar sem margt fólk sat umhverfis