Skinfaxi - 01.04.1954, Blaðsíða 20

20
SKINFAXI
sára fátækt, jafnvel örbirgð og neyð. Bilið frá örbirgð
til allsnægta er breiðara en svo, að auðvelt sé að taka
það í einu stökki. Við Islendingar megum hvorki við
óskynsamlegri fjársóun né óhóflegu dekri. Full þörf
er á því, að hvoru tveggja sé vel í hóf stillt. En hvorugt
er gert. Öhóf, eyðsla og prjál virðist höfuðeinkenni
margra mætra manna. Að skarta miklu, eyða mikl.i
og berast mikið á þykir sjálfsagður hlutur. Að spava
og fara hófsamlega með fjármuni þykir naumast
dyggð. Hversu stórkostlegum fjármunum eyðum við
ekki t. d. í bíla og ferðalög, dýrindis húsbúnað og
íburðarmikil húsgögn, umfram skynsamlegt hóf og
þörf. 1 skemmtanir umfram það sem nokkurt vit er í,
og til kaupa á öllu mögulegu glingri, sem í sjálfu sér
er einskis nýtur óþarfi. Jafnvel sjálf jólin eru af þess-
um sökum orðin stórkostleg féþúfa vissra stétta þjóð-
félagsins og er þá langt gengið. Allt þetta fylgir í
kjölfar tækni og framfara. Þó er rangt að saka tækn-
ina um það, sem miður fer. Hennar er ekki sökin, lield-
ur okkar, sem meðhöndlum hana ranglega.
Þó Island sé harðbýlt, býr það yfir geysimiklum
auðæfum. Einmitt tæknin sjálf skapar næstum tak-
inarkalausa möguleika til framfara og bættrar afkomu
þjóðarinnar, sé henni rétt beitt. Höfum við ekki tekið
framfarir og hina ytri menningu of geyst? Við höf-
um tekið bilið frá örbirgð til allsnægta næstum í einu
stökki. Og það stappar nærri, að við höfum með því
slilið tengslin við fortíðina. Virðing fyrir henni er nauð-
synleg. Við megum ekki lítilsvirða venjur og siði
genginna kynslóða. Upp úr þeim jarðvegi erum við
sprottin. Það er gott að gera samanburð á hínu nýja
og gamla, leggja það á nokkurs konar metaskálar, svo
því gamla sé ekki kastað umhugsunarlaust. Hin þjóð-
legu verðmæti, tungu, þjóðerni og frelsi varðveitum
við ekki til lengdar, ef við slítum hin andlegu og menu-