Skinfaxi - 01.07.1959, Blaðsíða 19

SKINFAXI
83
verið mjög ánægjulegt námskeið, og sé
ég vissulega ekki eftir að liafa tekið þátt
í því.“
Kveðjur
Ungmennafélagið Valur á Mýrum í A.-
Skaftafellssýslu var 50 ára 27. jan. 1959.
Ungmennafélaginu bárust þá eftirfarandi
erindi, sem ég undirritaður, með leyfi
höfundar, hið Skinfaxa taka á síður sín-
ar til birtingar.
„Ivveðja til U.M.F. Vals og meðlima þess,
á fimmtugsafmæli félagsins.
Þó stundir líði og aldur færist yfir
og ár og dagar hverfi í tímans mar,
félagsandi og heilbrigð hugsjón lifir,
sem heiðsldrt blys á vita framtíðar.
Einn þó hverfi undan settu merki,
eigi verður staðar numið þar,
annar kemur vaxinn heilla-verki,
sem vöku-hugi knýr til framsóknar.
Heilla-vinir„ vösku merkisberar,
virðið ykkar feðra dýru glóð,
vakið nú um vengi og byggðir þverar
og verndið móðurtungu, land og þjóð.
Þó truflandi’ öldur líði yfir landið
og lama vilji okkar stefnumið,
einhuga þá treystið bræðra-bandið
og boðið trú á íslenzkt þjóðernið.
Heill þér, Valur! hljóttu framtíð langa,
heiðskír blys þér vísi rétta leið.
Islenzk menning fylgi þér til fanga,
framans svo að runnið getir skeið.
Auðnan færi ykkur bjarta daga,
andans geymist rækt og félags-tryggð,
vaki fólk og gerist göfug saga
og gróður fylli eyðilega byggð.
Ég þakka öllum eldri og yngri. Vel sé
þeim, er stutt hafa félag þetta og unnið
því til hagsbóta. Vona ég, að það megi
aukast i ókominni framtið.
Kveðja og hamingjuóskir frá gömlum
félaga.“
Einar Sigurðsson, hóndi á nýbýlinu
Einholti í landi jarðarinnar Hellir í Ölfusi,
er sendi okkur þetta Ijóð, er fæddur hér
í Einholtssókn árið 1885 og er því, er
ljóðið er samið, 74 ára. Hann var einn af
stofnendum U.M.F. Valur og formaður
þess í full þrjú ár. Hann var kosinn for-
maður þess 30. jan. 1910 og gegndi þeim
starfa til 27. apríl 1913, er hann flutti í
burtu.
Þessi erindi Einars sýna, að hann er
minnugur þeirra stunda, er hann vann
með okkur í ungmennafélaginu fyrir 46
árum. Hann er minnugur þess hvers virði
slík félagsstarfsemi var okkur þá í fá-
sinninu. Þetta mátti heita okkar einasti
skóli; sá skóli vakti hjá okkur og þrosk-
aði meðfæddar æskumannahugsjónir. Á
ljóði þessu sést, að þær luigsjónir hafa
orðið endingargóðar i huga Einars og
lialdið lionum ungum meir en búast mátti
við eftir árafjölda ævi hans.
Við, gamlir og ungir samherjar Einars
i U.M.F. Valur, þökkum honum kærlega
kveðjuna og góðar óskir í okkar garð og
félagsins. Við biðjum: Friður og far-
sæld umvefji liann og fjölskyldu hans um
ókomin ár. Vinarkveðja.
Kristján Benediktsson,
Einholti, A.-Skaftafellssýslu.