Skinfaxi - 01.07.1959, Blaðsíða 16

80
SKINFAXI
Skinfaxi — lögeggjan!
Það hefur komið í ljós, þegar tekið hef-
ur verið til rækilegrar athugunar, hve
stór sá hópur er, sem keypt hefur og
greitt Skinfaxa, að hann er svo lítill, að
það ber áliuga og skilningi íslenzkra ung-
mennafélaga engan veginn göfugt og
gleðilegt vitni. Meðal annars má geta
])ess, að innan heils héraðs.sambands er
kaupendahópurinn — ja, hvað haldið ])ið,
að hann sé stór? Tuttugu, þrjátíu manns
— gizkið þið á og segið svo ef til vill af
hvöt til hófsemi og vorkunnlætis: Slikur
hópur ungra og dugandi áhugamanna get-
ur fengið miklu til vegar komið! En þið
verðið að lúta lægra. Ykkur dugir ekki
einu sinni að komast niður í tíu. Innan
])essa héraðssambands er einungis einn
kaupandi — einn! Einn stendur hann svo
sem „ösp á hóli“, sem lirópandi í evði-
mörkinni. . . En er þetta þá ekki í ein-
liverju héraði, þar sem sveitirnar liafa
eyðzt, þar sem ekkert er orðið eftir af
byggðinni nema sárastrjál býli og eitt-
hvert illa lialdið kauptún á malareyri,
samgöngur erfiðar og óliagstæðar, fram-
tíðarskilyrðin vafasöm og framfarirnar
litlar? Óekkí. Þetta er sögufrægt hérað
hreiðra og gróðursælla byggða, liggur vel
við samgöngum, er fyrst og fremst land-
búnaðarhérað og engan veginn mótað af
vöntun á möguleikum til framfara eða af
framkvæmdaleysi. Þar eru mörg ung-
mennafélög, með á þriðja hundrað skatt-
skyldum félagsmönnum — alls eru innan
vébanda félaga þessa héraðs hart nær
þrjú liundruð manns
Hvernig getur slíkt átt sér stað, mund-
uð þið spyrja í ýmsum þeim félögum og
héraðssamböndum, þar sem þessum mál-
um er annan veg og betur farið? Jafnvel
lægi nærri að spyrja: Hvernig getur á
því staðið, að íslenzkir ungmennafélagar
hafi skap til að una sliku ástandi?
Til hvers er Skinfaxi gefinn út?
Hann á að vera tengiliður milli allra
ungmennafélaga í þessu landi, milli hinna
ýmsu héraðssambanda, milli allra smærri
og stærri eininga og U.M.F.I. Hann á að
vera það málgagn, þar sem áhugamenn
ungmennafélagshreyfingarinnar ræða hin
gömlu stefnumál hennar og vekja máls
á nýjum, benda á nýjar hliðar á þeim
gömlu og breytt viðhorf og vekja máls á,
hversu við þeim skuli snúizt.
Hvernig geta svo ungmennafélagar lát-
ið sig hann engu skipta, ef alvara er i
fylgd þeirra við hugsjónir ungmenna-
félaganna og þeir eiga trú á gagnsemi
starfseminnar fyrir einstaklingana og
þjóðarheildina? Hvernig geta þeir látið
hjá líða að kynna sér gerðir sambands-
þinga, starf liéraðssambanda og einstakra
félaga víðs vegar um land, hvað sem líð-
ur öðru efni blaðsins?
Skrá yfir héraðssambönd, félög og fé-
lagatal sýnir, að alls eru ungmennafélagar
12 þúsund. I félögum, sem hafa staðið i
skilum með skatt sinn, eru hálft ellefta