Skinfaxi - 01.07.1959, Blaðsíða 3

£kihfaxi
Tímarit U.M.F.Í.
.!i « '« f. .
iliílillil!1 1 ni iiili
3. hefti 1959
r-f
Útgefandi: Sambandsstjórn
Ungmennafélags Islands.
Reykjavík.
Afgreiðsla: Edduhúsinu,
Reykjavík, efstu hæð.
Ritst jóri:
Guðm. Gíslason Hagalín.
Pósthólf 1342. Simi 50166.
•
Félagsprentsmiðjan h.f.
„Enginn maður er eyland...“
Ræða forseta U.M.F.Í., séra Eiríks Eiríkssonar,
við setningu 21. sambandsþings U.M.F.Í. í sept-
ember 1959.
Æskan er tími hrifningar og heitra til-
finninga. Mörgum finnst það því vel til
fundið, að ungir menn gefi sig á vald há-
um hugsjónum, en svo eigi menn að temja
sér hófsemi í þessum efnum, er frá liður
og árunum fjölgar. Sumir tala um, að
kæla þurfi heitt hlóð hinna ungu með
köldu vatni raunsæisins.
Hin aldna sveit er fjölmenn, er telur sig
til þess kjörna að koma vitinu fyrir
ungmennin. En þetta er ekki gott verk.
Glóð æskumannsins, hugsjónaeldinn i
brjósti hans, má ekki slökkva. Hér er um
orku að ræða, sem þarf að virkja og hag-
nýta.
Að vísu er manninum ekki áskapað að
geta skynjað og fundið til alla ævi eins
og unglingur, en hann þarf að temja sér
trúa fylgd við stærstu stundir æskuár-
anna, er vor hugsjónanna brosti við hon-
um. Mannlifið verður að eiga sér grund-
völl andlegrar reynslu í gljúpum en
bjargstuddum jarðvegi djúpra hjarta-
róta, en slika mýkt og slíkan traustleik
á hugur Iiins unga manns. Sá, sem lifir
hugsjónavor æskunnar, á andlegt lif í
vændum og auð þess og vald.
Er fögur hugsjón gripur oklcur, verðum
við raunsæ. Við sjáum af sjónarliól
nokkrum, hve margt er lágt og smátt um-
hverfis okkur. Menn smækka sjálfa sig
um of. Oftast er þar ekki um vonda menn
að ræða, heldur þá, sem ekki eru trúir
hinu bezta i sjálfum sér. Eftirsókn eftir
fánýtum hlutum skyggir á fjöll óska og
drauma æskunnar.