Skinfaxi - 01.04.1963, Blaðsíða 10

skíðabrekkum. En leiðtogum samtakanna
var Ijós hollusta og þroskagildi íþróttar-
innar, og hvöttu sambandsdeildirnar til að
gefa henni gaum. Sambandið keypti all-
mikið af skíðum handa áhugamönnum inn-
an félaganna.
Með komu umf.-hreyfingarinnar í Húna-
vatnssýslu vaknaði áhugi í héraðinu á fjöl-
breyttum, hollum íþróttum, þ. á m. sundi,
sem felur í sér beztu kosti allra þeirra.
Þó að nokkrir góðir sundmenn væru til í
héraðinu, var íþróttin lítils metin og fjöld-
inn gat ekki fleytt sér í vatni. En nú urðu
þáttaskil. Æskulýðsfélögin byggðu hvert
af öðru kaldar laugar eða sundpolla í
heimalandi sínu. Var sund kennt tvær til
þrjár vikur á vori hverju.
Þessar köldu laugar gáfust fremur illa,
þó að misjafnt væri eftir því, hvar þærvoru
staðsettar. Þótti varla fært öðrum en full-
orðnum mönnum og fullhraustum og þá
einstaka hörkustrákum, að busla í köldu
vatninu lengi dags, jafnvel oft í kalsa
veðri. Þó lærðu þarna margir að fleyta sér
og urðu sumir, er héldu áfram sjálfsnámi,
góðir sundmenn. Nokkrir þeir, sem stund-
uðu framhaldsnám í heitum laugum, tóku
síðan að sér sundkennslu og miðluðu öðr-
um af leikni sinni.
Sundlaugin á Reykjum, Reykjabraut.
Á Reykjum er jarðhiti sem nafnið bend-
ir til. Vatnið í uppsprettunni er um 76
gráðu heitt mælt á Celsíus. Snemma á tím-
um mun volga vatninu hafa verið veitt í
lægð skammt fyrir neðan hana og hlaðinn
torfgarður framan við lægðina. Þessi poll-
ur var notaður fyrir böð og sund. En fyrstu
áreiðanlegar heimildir um sundkennslu á
Reykjum eru frá 1823. Það ár var sund-
kennari Jón Þorláksson Kjærnested.
Kenndi hann það vor tuttugu nemendum.
Þar sem svo mikill áhugi var á sundnámi
á þeim tíma, má líklegt telja, að kennt hafi
verið fleiri ár, þó öruggar heimildir fyrir
því skorti. En sagnir herma þó, að á seinni
hluta 19. aldar hafi sund verið kennt á
Páll Kristjánsson,
Reykjum, Reykjabraut.
Reykjum við og við. Og á fyrsta áratug
tuttugustu aldarinnar var kennt sund á
Reykjum, ár í senn, en ekki stöðugt, fyrr
en héraðssambandið hóf framkvæmdir við
aðgerð á sundlaugarstæðinu og annaðist
sundkennsluna.
Á héraðsþingi 16. des. 1913 bar annar
fulltrúi Umf. Sveinsstaðahrepps, Magnús
Halldórsson, fram tillögu félags síns um,
að sambandið beitti sér fyrir endurbygg-
ingu sundlaugar á Reykjum og ræki þar
árlega sundkennslu. Tillögunni var ein-
róma fagnað og samþykkt að fela Birni
Frímannssyni smiði, sem staddur var á
fundinum, að skoða staðinn og gera áætlun
um framkvæmdir. Á næsta þingi, 13. jan-
úar 1913, var samþykkt að byggja nothæfa
10
5KINFAXI