Skinfaxi - 01.08.1970, Blaðsíða 3

í SKINFAXI 1
^—-—— —— —----------———-——j
Tímarit Ungmennafélags íslands — LXI. árgangur — 4. hefti — 1970 — Ritstjóri Eysteinn
Þorvaldsson — Út koma 6 hefti á ári hverju, hvert 32 síður.
Starfið og landsmótin
Það þarf víst engum að segja sem einhver
kynni hefur af ungmennafélögum og þeirra
starfi, að landsmót er framundan næsta sumar.
Það virðist líka vera ríkjandi almenn bjartsýni
um að Skagfirðingum muni vel til takast um
framkvæmd þessa móts.
Um gildi mótanna er það að segja að svo
mikill þáttur eru þau í starfi og íþróttalífi hér-
aðssamþandanna og um leið íþróttalífi lands-
manna i heild að þar má ekki kasta til hönd-
um, enda er framkvæmd þeirra ekki falin
öðrum héraðssamþöndum en þeim, sem vissa
er fyrir að geti haldið mótin af myndarskaþ.
Iþróttafólk vítt um land, sem margt leggur
á sig margra ára starf með landsmót sem að-
almarkmið, á kröfu á því, að þar sé vel að
öllu búið. Sá gífurlegi fjörkippur, sem verður
í íþróttalífi aðildarfélaga UMFÍ landsmótsár-
m, er ótrúlega mikill. Hinu er ekki að leyna,
að óeðlilega mikil lægð myndast á milli mót-
anna og virðist mér nú að kraftaverk þurfi til,
ef sum héraðssamböndin eiga að ná þeim
árangri, sem þau náðu síðast. Hér þarf sann-
arlega að spyrna við fótum. Árin milli lands-
móta ættu ekki að vera verri hvað árangri
viðvíkur en landsmótsár þar á undan, en hvert
landsmót ætti að gefa tilefni til að komast
Þrepi ofar. Starf héraðssambandanna er vissu-
lega misjafnt og veltur þar á mestu að foryst-
an sé góð. Efniviðurinn er allsstaðar. Aðal-
vandamál í strjálbýlinu er þjálfaraskortur sem
reyndar er landlægur, sérstaklega í frjálsíþrótt-
um. Þar hefur mér dottið í hug sá möguleiki
að UMFÍ starfræki leiðbeiningar bréflega og
íþróttafólk geti fengið send „æfinga-
prógröm", undirbúin af hæfum mönnum.
Ekki get ég látið hjá líða að minnast á afsök-
un, sem margir bera við vegna ónógs dugn-
aðar; það er, að ekkert þýði að gera, þar
sem sum héraðssamþöndin séu of sterk
íþróttalega séð, og hafi svo mikið af „topþ-
mönnum“. Þetta hljómar sjálfsagt vel í eig-
in eyrum, en landsmótin eiga ekki að vera
þannig að þar geti óæfður eða lítið æfður
maður komið og „hirt stig“. Að síðustu
vil ég segja þetta: Ef eitthvert héraðssamband
hefur ekki hafið undirbúning fyrir komandi
landsmót, þá byrjið strax, jafn smáir sem
stórir. Gerum landsmótið á Sauðárkróki að
glæsilegri íþróttahátíð með mikilli þáttöku
allra félaga, sem eiga þess kost að senda
þangað þáttakendur.
Pálmi G.
SKINFAXI
3