Skinfaxi - 01.08.1970, Qupperneq 19

ast í aukinn gróða af ferðum útlendinga á
íslandi með því að stunda hér beinan eða
dulbúinn atvinnurekstur. Þessar ferða-
skrifstofur láta sér ekki lengur nægja að
selja ferðir fyrir íslenzkar ferðaskrifstofur,
heldur eru þær farnar að skipuleggja og
framkvæma fyrir eigin reikning langar ferð-
ir um byggðir og óbyggðir á íslandi. Þegar
framkvæmd slíkra ferða er ekki lengur í
höndum íslendinga einna, margfaldast hætt-
an á misnotkun íslenzkra náttúruverðmæta,
og engin trygging fæst gegn slíku, þótt
sumir leiðsögumennirnir í slíkum ferðum
séu ágætir íslendingar.
Árlega er eytt hundruðum milljóna króna
í að rannsaka og nýta náttúruauðlindir ís-
lands, og er það vel. En það befur gleymzt
að huga að vernd þess auðs. sem tækni-
mengun nútímans er að sökkva í reyk og
sorphauga. Rányrkja náttúrufegurðar verð-
ur okkur ekki síður dýrkeypt en rányrkja
gróðurlendis og fiskimiða. Vonandi áttum
við okkur á því áður en það er um sein-
an, og þangað til væri ráðlegast að hætta
að hiakka yfir gjaldeyrisgróða af ferða-
mannastraumnum.
Ungmennafélögin og þjóðfélagsmálin
Einn af fáum brautryðjendum ungmenna-
félagshreyfingarinnar, sem enn eru á lífi, er
Snorri Sigfússon, fyrrv. námsstjóri. Hann
er orðinn 86 ára
gamall, en aldur-
inn háir honum
hvprgi í því að
fylgiast hið bezta
með atburðum og
þróun og þá ekki
sízt ungmenna-
félögunum, „þvi
að ungmennafé-
lagi hef ég verið
og er enn“, skrif-
ar hann í bréfi
til ritstióra Skin-
faxa nú í haust.
Þar ræðir hann sérstaklega um 2. hefti
blaðsins á þessu ári, og skrifar m.a.:
„En nú er margt breytt frá því, er UMFÍ
valdi sér einkunnarorðin, en samt eru þau
jafn fersk nú og þá. Þau hafa lífsgildi og
eldast aldrei Svo var það greinin
„ræðum þjóðfélagsmálin“, sem ekki sízt
vakti athygli mína. Þetta þurfa ungmenna-
félögin nú að gera. Þar var allt einfaldara
fyrir 60—65 árum. Þá var glíman við Dani
aðalatriðið að okkur fannst, og þar stóðum
við allir einhuga. Nú er allt flóknara við-
fangs. En „íslandi allt“ gildir enn. Við eig-
um dásamlegt land, þótt á því sé hörku-
svipur og oft blási kalt eins og nú. Og það
er réttilega á það bent á bls. 15, að ráða-
mönnum gleymist um of að benda á þetta
og brýna æskuna til þeirrar glímu, sem er
því samfara að búa í harðbýlu landi, en er
í raun réttri þess eðlis, að menn vaxi af.
Þetta þarf að undirstrika, ekki sízt nú, þegar
menn eru að flýja landið — í leðjuna af
ýmsu tagi, frá hreina vatninu, úr hreina
loftinu — í gruggið. Og svo er náttúrlega
nauðsynlegt að átta sig á gerningaveðri
stjórnmála og flokkshyggju".
Efling getraunanna
Hér í blaðinu hefur stundum áður verið
bent á þá skoðun UMFÍ, að nauðsynlegt
væri að ÍSÍ og UMFÍ kæmu sér saman um
fyrirkomulag á rekstri og ágóðaskiptingu
íþróttagetrauna. Nú hefur slíkt samkomulag
verið gert með góðum vilja og góðu starfi
allra hlutaðeigandi aðila. Samningaviðræður
gengu greiðlega, enda öllum lióst að breyt,-
inga var börf. bar sem gengið hafði verið
fram hiá UMFÍ sem aðila þessa máls.
ÍSÍ fær nú í sinn hlut 80% af hagnaðin-
um en UMFÍ 20%. Helmingur af heildar-
veltu fer í vinninga, en Knattsnyrnusam-
band íslands hlýtur 250 þús. krónur af
heildarveltu fyrstu 20 milljónanna en síðan
15 þúsund af hverri millión. Ágóðahluti ÍBR
var felldur niður. UMF’Í á nú fulltrúa í
stjórn getraunanna og er það Sigurður Geir-
dal. Stjórn UMFÍ birti á sínum tíma grein-
SKINFAXI
19