Skinfaxi - 01.08.1970, Side 21

---------------------------“>
Guðmundur Þórarinsson:
Borðtennis
__________________________.
Ein er sú íþrótt, sem nýlega hefur
borizt til lands vors og verið tekin til
æfinga hjá nokkrum íþróttafélögum.
Þetta er þó nokkuð gömul íþrótt og hef-
ur um áratugið verið sú íþróttagrein,
sem hvað flestir jarðarbúar hafa iðkað
að meira eða minna leyti og heillast af.
Þetta er BORÐTENNIS.
Borðtennis kom fyrst fram á sjónar-
sviðið laust eftir aldamótin 1800 og auð-
vitað í Englandi sem samkvæmisleikur.
I upphafi voru notaðir knettir af ýmsum
gerðum og stærðum. Ekki gerði þó þessi
samkvæmisleikur mikla lukku hjá al-
menningi fyrr en laust eftir næstu alda-
mót — 1900, að James nokkur Gibb frá
Bandaríkjunum fann upp colluloid-knött-
inn og tók að nota hann í leiknum. Fór
leikurinn nú eins og eldur í sinu um all-
an heim, en var ni'i almennt nefndur
„Ping — Pong“ vegna hljóðs þess, sem
myndaðist, þegar knötturinn var sleg-
inn vfir netið með tréspaðanum, sem þá
var notaður í leiknum.
1901 voru fyrstu stóru keppnimótin
(Ping—Pong-mótin) haldin, og voru þau
sótt af miklum fjölda fólks, keppendum
og áhorfendum. En það var ekki fyrr en
laust fyrir fyrri heimsstyrjöldina, þegar
Englendingnum Good datt í hug að líma
nabbað gúmmí á spaða sína, að liægt var
að koma snúningi á knöttinn í slaginu,
en við það breyttist samkvæmisleikurinn
„Ping—Pong“ í íþróttina borðtennis, sem
sífellt hefur verið að þróast og eykur enn
stórlega áhangendahóp sinn á ári hverju.
í dag eru keppendur í þróttinni, karl-
ar og konur, skrásettir og teljast vera
Þegar til lengdar Iætur, reynist bezt og ódýr-
ast að fá sér gott borff strax í byrjun.
SKINFAXI
21