Skinfaxi - 01.04.1988, Blaðsíða 18

>
Skokkið verði
skemmtilegur ávani
Kennari á Selfossi, Gísli
Magnússon, hefur undan-
farin 2 ár unnið trimtarínuna á
Selfossi. Trimmtarína þessi
er veitt hvcrt ár á aðalfundi
Ungmennafélgas Selfoss.
Það var Hörður S. Óskarsson,
starfsmaður hjá Ungmenna-
félagi Islands sem kom þcss-
ari vcrðlaunaveitingu af stað
og var hugmyndin sú að vekja
athygli á skokki sem
heilsubætandi íþrótt hjá
almenningi. Skinfaxi var
nýlega á ferð á Selfossi og
hemsótti trimmmeistarann
rctt áður en hann fór út að
skokka.
-Hvað skokkar Gísli oft í
viku?
“Þegar best lætur, svona
fimm sinnum í viku”, svarar
hann. “Oftast hvílir maður
sig um helgar, þó ekki alltaf.
Á síðastliðnu ári fór þetta
jafnvcl í átta sinnum í viku.”
-Og þú hefur stundað það vel,
tvöfaldur tarínuhafi.
Vill Tarínufrí
"Ég verð áreiðanlega sektaður þegar ég kem loksins niður eftir",
sagði Gísli brosandi meðan á myndaveseni stóð.
yfirleitt á sama U'ma
og menn hlaupa sam-
an.”
Sektir,
vigtanir og
annað vesen
-Er það ekki
nauðsynlcgt, eða
skemmtilegra, að það
séu nokkrir saman í
þessu?
“Það ýtir á mann, er
visst aðhald. Menn
fylgjast mcð hverjum
öðrum og það er ekki
látið átölulaust ef >
maður mætir ekki.
Það eru sektir, vigtanir
og ýmis konar vesen í
kringum þetta. Gcrir
þetta svolítið
skemintilegt.”
-Og þér finnst þetta
hafa aukist með
tímanum.
“Já og mér finnst áber-
andi hvað konurnar
eru duglegar. Þær
“Það er komið tvisvar hér á bikarinn
nafnið mitt, fyrir '86 og '87. Annars vil
ég nú fá frí frá henni, fá fleiri nöfn. En
nöfnin eru orðin nokkuð mörg. Það er
búið að veita tarínuna síðan 1976, í rúm
10 ár. Hún er afhent á aðalfundi Ung-
mennafélags Selfoss, í upphafi hvers árs “
-Hvernig er þetta á Selfossi er mikið
skokkað, mikil virkni í því?
“Það eru nú kannski ekki margir sem
skokka cn það fer vaxandi. Skokkið
þckktist ekki þegar ég kom hingað á
Selfoss, 1965. Það er ekki fyrr en á allra
síðustu árum sem menn eru farnir að
skokkaaðeinhverju ráði. Þá tel égekki þá
sem cru í harðri keppni ísinni íþrótt. Hvað
mig varðar, er tillölulega stutt síðan að ég
byrjaði að skokka. Eg er búinn að vera í
alls konar sporti frá því ég var krakki.
Fimleikar voru mín uppáhalds íþrótt. Og
þó ég hafi lengi verið aðdáandi
frjálsíjirótta fór ég ekkert að skokka fyrr
en fyrir svona fimm árum. Þá fór ég að
skokka að einhverju ráði.”
-Var einhver sérstök ástæða fyrir því?
“Mér fannst ég bara vera kominn úr allri
Jjjálfun og fannst ég þurfaeitthvað að gera
til að halda góðri heilsu.
Og það scm hcfur kannski á átt sinn þátt í
því var að þegar Hcilsusport tók til starfa
með ýmis konar hcilsurækt fyrir einum
fjórum árum síðan, var ég nokkuð fijótur
að kikja þangað niðureftir. Þar var ég svo
hcppinn að hitta á nokkra menn sem voru
byrjaðir í skokkinu. I þann hóp fékk ég
inngöngu. Sá hópur heldur saman, hiltist
ganga og skokka mikið. Og það eru fieiri
karlmenn að bætast við. Ég veit um annan
hóp sem er búinn að vera í allan vetur í
skokki reglulega. En maður sérlflca mikið
meira nú af fólki, hjónum til dæmis, á
göngu þegar erli dagsins er lokið eða um
helgar.”
-Þótti þctta alveg sérstakt fyrir tíu árum
síðan?
“Ég held, já, að menn hafi þótt hálf
skrýtnir sem voru í þessu. En það hefur
auðvilað alveg horfið sá hugsunarháttur.”
-Eru þetta mikið fyrrverandi íjjróttamenn
sem skokka?
Ekkert frekar, fyrrverandi íþróttamcnn
fara mikið í golf, held ég. Það cr nokkuð
algengt. En þcir í mínum hópi hafa
reyndar verið nokkuð í íþróttum á unga
18
Skinfaxi