Skinfaxi - 01.04.1988, Blaðsíða 39

Afmæli UMFÍ
10 milljónir króna. Velta Ung-
mcnnafclags íslands það ár var 7,5
milljónir króna en þegar húsið var keypt
var búið að safna nær 4 milljónum króna
í verkefnið.
Það liggur því fyrir að Ung-
mennafélag íslands hefur markað sér
ákveðinn farveg á undanförnum árum,
farvcg sem byggist á rcynslu, skynsemi
og þörf nýs tíma með tilliti til
landsbyggðarfólks. Höfuðstöðvarnar
þurfa því að halda sínu og alll scm hcilir
umframpeningar gæti farið til
vinna að því öllum árum að sú ósvinna nái
ekki fram að ganga, því hin ýmsu
æskulýðssamtök sem hlut eiga að máli
eiga ekki skilið að fá kalda vatnsgusu yfir
starfsemi sína.
Sífellt er erfiðara um vik fyrir félögin
að afla tekna á hefðbundinn hátt.
Dansleikir sem gáfu tekjur gefa nú mun
minna af sér en áður vegna aukins
kostnaðar, auglýsingatekjur hafa
minnkað vegna álags á auglýsingaöflun
og uppsafnaður vandi ungmenna-
félaganna er nokkur af eðlilegum
Það kostaði sitt fyrir mörg samböndin og félögin að komast með þessi ung-
menni á Landsmótið.
héraðssambandanna í hlutfalli við það
sem þau cru að gera og starfa. Má ncfna
mikilvægi þess að tölvuvæða samböndin
Og létta undir þar sem fcrðakostnaður cr
mikill.
Nú hcfur fjármálaráðherra lagt fram
fjárlög fyrir Alþingi þar sem styrkur til
Ungmcnnafélags Islands og ýmissa an-
narra æskulýðssamtaka er stórlega skor-
inn niður og því borið við að lekjur af
Lottói séu svo miklar. Eins og fyrr var
sagt fær Ungmcnnafélag íslands 10% af
þcim tckjum scm eru alls 32 milljónir
króna á þessu ári (1987. Athugascmd
ritstjóra), en 90% af því skipiast milli
ungmcnnafélaganna miðað við íbúatölu
viðkomandi svæðis, félagatölu, virkt
starf, vcgna launaðra starfsmanna, vegna
nýjunga og skakkafalla og vegna
fræðslusjóðs.
Það er furðuleg hugmynd hjá
fjármálaráðherra að refsa þannig
Kskulýðssamtökunum fyrir hugkvæmni
læirra og dugnað rétt þcgar scgja má að
fjárframlög hins opinbcra hafi verið
komin í viðunandi farvcg. Það verður að
áslæðum vcgna vcikrar fjárhagsstöðu um
árabil. Ekki ætla ég hér að ræða um
möguleika á nýrri tckjuöflun, cn vis-
sulcga er það mál scm þarf að skoða.
Ríkissjóður hefur veitt ákveðinn
styrk, en sveilarfélögin hafa enga reglu
sem farið er eftir. Hjá sumum sveitar-
félögum hefur styrkur miðast við andvirði
eins sígarcttupakka á hvern íbúa
sveitarfélagsins, cn hjá öðrum er ckkert.
Mcgnið af styrkjum sveitíirfclaganna cr í
formi þjónuslu, fyrirgreiðslu og aðstöðu
og stundum einhver fjárstyrkur, en menn
skulu gæta að þvx að cf viðkomandi félag
slendur sig vel f svcitarfélaginu þá ætú
það um leið að vera hvatning fyrir
svcilarfélagið að standa bctur við bakið á
félaginu. Það á, ef allt er með fclldu, að
vcra metnaðarmál fyrir svciuxrfélögin að
standa af myndarskap við bakið á
ungmcnnafélögunum því þau létta undir
mcð bæjarfélaginu í að sinna eðlilcgri og
mikilvægri skyldu sinni í þágu ungs fólks
og mctnaðar fyrir cðlilegri uppbyggingu.
Það ber því allt að sama brunni. Full
áslæða cr til þess að styrkja Ung-
mennafélag íslands í Uikt við þann farvcg
sem hefur þróast á löngu árabili. Ég tel
óskynsamlegt að miða við einhverja
prósentutölu af heildarveltu, því það yrði
í fyrsta lagi óviss tala og ekki endilega
rökföst. Nær væri að miða við eðlilega
hækkun frá ári til árs, en sækja síðan um
hærri fjárhæð í ákveðin verkefni sem upp
kynnu að koma, svo sem eins og stækkun
gistirýmis fyrir ungt fólk af lands-
byggðinni.
Að draga nú úr fjárveitingum til
Ungmennafélags íslands yrði spor aftur á
bak, því það sem er farið fram á er í
rauninni aðeins vinsamleg viðurkenning
á þjóðfélagslega mikilvægu starfi þar scm
þegnskylduvinnan gctur verið gífurlega
stór þáttur.
Niðurstaðan er því sú að það eigi að
vera hlutverk ríkis, bæjar- og
sveitarfélaga að uxka þátt í fjármögnun og
starfsemi samtaka eins og
Ungmennafélags Islands, ekki með dekri,
heldur með virðingu og vinarþeli
gagnvart því æskulýðsstarfi sem um er að
ræða. Menn spara ekki á því að skera
óeðlilcga við nögl viðurkcnningu á
æskulýðsstarfi. Allt íþeim efnum ergróði
ef vel er að verki staðið og
Ungmennafélögin hafa sýnt og sannað að
þau eru á réttri leið. Menn voru sáttir við
fjárlagaafgreiðsluna 1987 í þessum
cfnum og þar er því cðlileg viðmiðun, cn
bæjar- og sveitarfélögin mega standa sig
betur í þessum málum víða um land því
ungmennafélögin eiga það skilið.
Skinfaxi
39