Skinfaxi - 01.04.1988, Blaðsíða 37

Afmæli UMFI
Hvað geta ungmennafélögin gert?
Mín skoðun er í fyrsta lagi þessi. Að
styðja og styrkja byrjunarnámskeiðin,
þ.e. leikjanámskeiðin og ungmenna-
búðastarfið, og fylgja þeim eftir með
áframhaldandi starfi þar sem boðið er
uppá iðkun sem flestra greina íþrótta.
Hafa samband við heimili og foreldra
sem í flestum tilfellum glæðir um leið
áhuga og skilning þeirra á þ ví sem verið er
að gera.
I öðru lagi. Að hvetja þá sem eldri em til
aukinnar hreyfingar og leiðbeina þeim
þannig að það sem þeir leggja út í reynist
þcim ckki ofviða. Að velja eitthvað sem
viðkomandi ræður við og höfðar til hans
og að hann fari ekki allt of geyst af stað
því það er vísasla leiðin til að gefast upp
cða jafnvcl til meiðsla, því ýmsir
líkamshlular eru ekki undir það búnir að
taka við alltof miklu og auknu álagi.
Ljóst er að sumar greinar henta betur en
aðrar til slíkrar hrcyfingar og vil ég þar
sérstaklega nefna sundið, sem að
sjálfsögðu er einnig kcppnisíjirólt, það
gefur jafna áreynslu á líkamann og
mörgum reynist það léttara en annað.
Skokkið hentar vel, því ekki þarf hús,
áhöld eða neitt nema manninn sjálfan,
vilja og góða skó. Hjólreiðar hafa notið
vaxandi vinsælda. Gönguferðir eru
stundaðar í síauknum mæli. Leikfimi af
öllum tegundum er hægt að bjóða, til
hressingar, stælingar og síðast en ckki síst
til megrunar. Þá eru víða starfandi
heilsuræktarstöðvar sem laða að. Margt
af þessu gefur einnig góða möguleika til
að fá útrás fyrir þá félagsþörf sem við
mörg höfum. Fleiri greinar mælti telja
upp en margarflokkasteinnig undir sport
og auðvitað keppnisíþróttir.
Ég minntist hér fyrr í máli mínu á trim-
mara, ég held það væri vcl þess virði fyrir
félög að huga að skipulagningu á
“trimmhópum”. Fólk í núu'ma þjóðfélagi
vinnur margt við litla líkamlcga áreynslu,
en þeim mun meiri andlega, situr ef til vill
við tölvur eða annað því líkt heilu dagana
og þarf á því að halda að losa um streitu.
Þó því finnist það þurfi ekki á neinni
líkamsrækt að halda kemur oft annað í
ljós. Líklegt þykir mér að þctta væri góð
leið til að halda fólki við starf í félaginu.
Þó hefur komið í ljós að þeir sem lagt hafa
stund á trimm, vilja margir hvcrjir vera
einir og nota u'mann um leið til slökunar
eða jafnvel til að hugsa.
En útivera samfara hreyfingu tcl ég að
muni vera sérstaklega ákjósanleg. Sú
tilfinning sem fólk fær þegar lungun
fyllast hreinu lofti ásamt hæfilegri
áreynslu er vart með orðum lýst.
Hvernig svo best verður að slíku staðið
sem ég hef að framan nefnt, getur verið
mismunandi eftir hverju félagi á hinum
ólíku stöðum á landinu, og við hvaða
aðstæður búið er.
Ég vil aðeins í lok máls míns segja að
aukin dagleg hreyfing er betri en margan
grunar. Oft heyrist sagt og sagt hef ég
sjálf, “hefekki tíma”. En hver hefur u'ma
og hver ekki? Það þarf ekki langan tfma,
og það er þess virði að taka sér hann.
Þetta er átak í byrjun, með þreytu,
harðsperrum og tilheyrandi verkjum cn
þetta getur orðið þér nýtt líf.
Ræktun lýðs og lands
saga Ungmennafélags íslands 1907 -1982
Við viljum minna ykkar á þessa
bók sem er nauðsynleg fyrir alla
þá er vinna að og fylgjast með
málefnum ungmennafélags-
hreyfingarinnar.
Þessi bók er til sölu hjá héraðs-
samböndum, stjórnarmönnum
UMFÍ og á skrifstofu UMFÍ.
Bókin kostar sem fyrr
aðeins kr. 1000
Ræktun lýðs og lands
Ungmennafélag Íslands75ára
1907-1982
Gunnar Kristjánsson tók saman
Skinfaxi
37