Skinfaxi - 01.08.1989, Page 20

Ungmennavika NSU
„Þið getið ekki trúað því hvað það
er hœttulegt að húa í Svíþjóð!"
Sœnsku þátttakendurnir kynna
Svíþjóð á Ungmennavikunni
Guðjón, sem erleikari og leikstjóri, er
vanur því að halda námskeið og vinna
með ungu fólki. Hann notaði mikið
leikræna tjáningu setn m iðaðist við að
sýna fólki hvers verkfæri h'kamans
væru megnug. Guðjón fórmeð fólkið
út á tún, út í sundlaug, upp í fjall og
gerði með þeim óvenjulega hluti sent
féllu vel í kramið hjá þátttakendum og
hópnum. Ahrifa hópsins gætti síðan
víða, á lokaskemmtun á föstudags-
kvöldið, á kvöldvökum sem þjóðirnar
héldu til skiptis og víðar.
Einum Svíanum hent í laugina fyrir að gera tilraun til að eitra
þátttakendum!. Eða nœstum því...
Kvöldvökurnar
Kvöldvökurnar já, voru eftirminni-
legar svo ekki sé meira sagt. Eitt
dæmiiSvíarnirvöktumiklalukkumeð
nokkur atriði sín. T.d. rakti einn
Svíanna hversu hættulegt allt væri í
Svíþjóð og lék sér að þeim goðsögnum
sem hafa skapast um Svía sem þjóð;
„Það er stórhættulegt að búa í
Svíþjóð”, sagði hann: „Vegirnir eru
hættulegir, maður á á hættu að verða
fyrir bíl, maturinn er hættulegur,
maður getur fengið matareitrun,
Volvo er hættulegur, hann er svo
öruggur að maður á það á hættu að
komast ekki út úr honum. Sænskar
konur eru hætturlegar, þær eiga það til
að leggja lag sitt við Norðmenn." Og
þannig hélt hann áfram að gera grín að
sjálfum sér og þjóð sinni við miklar
vinsældiráhorfenda. En fólk varekki
eins hrifið af síðasta atriði þeirra. Það
fólst í því að nokkrir áhorfendur voru
valdir og settir niður við borð þeim
afhentur diskur og hnífapör. A
diskunum voru nokkrar sakleysislegar
kartöflur en það sem fylgdi var ekki
eins sakleysislegt. Það var síld í (jós
sem lyktaði svo rosalega að lyktin af
signum hákarli var eins og dægilegasta
Hvað í ósköpunum er að gerast. Einn
samkvœmisleikur íslensku þátt-
takendanna.
ilmvatnslykt í samanburði. Þetta áttu
hinirútvölduaðsnæðaogfáverðlaun,
þeirsent yrðu fyrstir. Það þarf ekki að
orðlengja að ein allsherjar upplausn
varð í salnum um leið og dósirnar
höfðu verið opnaðar og smásíldin var
komin á diskana. Þetta þykir víst
afskaplega fínn réttur í vissum hlutum
Svíþjóðar en það fór lílið fyrir
hrifninguhjáungmenna-vikugestum.
Einhverjir þátttakendur þekktu til
þessa leiks Svíanna og um leið og sást
til síldardósanna þutu einir tíu
þátttakendur út eins og blátt strik.
Lyktin varð enda slík að rýma þurfti
salinn og herbergi í næsta nágrenni,
þvílíkur var fnykurinn.
Þegar fólk var búið að jafna sig
hófst æðisgengin leit að næsta Svía.
Þeir fyrstu sem fundust voru gripnir,
bornir út í Kleppjárnsreykjalaug og
hent út í. Ymsirvildu ganga lengraog
henda þeim í Deildartunguhver sem
er þar skammt frá, sú hugmynd var þó
ekki framkvæmd. Margir nefndu
Svíana fýlupoka eftir þetta.
A föstudagskvödlinu, daginn eftir
„sænska fnykinn” voru þó allir
tiltölulega sáttir og skemmtu sér
konunglega á hinni hefðbundnu
kvöldskemmtun sent endaði með
fjörugum dansi í íþróttahúsinu.
Þegar hóparnir fóru síðan heim á
laugardag og sunnudag höfðu þau
skilið eftir sig minnismerki í formi tíu
5 metra hárra birkitrjáa við
sundlaugina á Kleppjárnsreykjum.
Trjálundurinn nefnist NSU lundurinn
til minningarum ungmennavikunaog
norrænt samstarf og verður vonandi
hvatning fyrir þá sem dvelja á
Kleppjárnsreykjum að hugsa vel um
landið okkar með gróðursetningu og
almennri umhverfisvernd.
IH
20
Skinfaxi