Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1945, Síða 9
skiprúm og stundaði svo, næstu árin á eftir, sjó-
inn allan ársins hring, nema á sumrum.
Formaður varð hann á 18. árinu, fyrst á vor-
vertíð, svo á haustvertíð og vetrarvertíð ávallt
frá þeim tíma. Segir hann sér það minnisstætt
frá þessum tímum, hve fiskur hafi verið mikill
hér í flóanum, bæði á grunni og á dýpi.
Frá Skildinganesi fluttist Sigurður að Görð-
unum 27 ára gamall og keypti þá árið eftir. Það
ár gekk harni að eiga Ólöfu Guðmundsdóttur frá
Skildinganesf, og áf þreinur börnum þeirra ei'
Erlendur skipstjóri einn á lífi. Ólöfu, konu sína,
missti hann 1901.
Síðar gekk hann að eiga Guðrúnu Pétursdótt-
ur frá Hrólfsskála á Seltjarnarnesi; eignuðust
þau 11 börn, og eru 9 þeirra á lífi.
Sigurður tók próf frá Stýrimannaskólanum
í tíð Markúsar Bjarnasonar. Hann var á J il-
skipi fyrst 1884, skipstjóri á þilskipi 1887; var
það „Einingin“ frá Seltjarnarnesi, og var hann
skipstjóri á þilskipum til ársins 1912.
Hann sótti þilskipið Svaninn til Englands og
gerði það út ásamt þilskipinu Haffara og mótor-
bátnum Hrþlfi.
Jafnframt þessari útgerð stundaði hann bú-
skap á jörð sinni og hafði 14 stórgripi í fjósi, og
lét á þeim tímum heyja uppi í Borgarfirði, og í
30 ár flutti hann þaðan árlega 400 hesta, sem
hann heyjaði af flæðiengjum.
Eftir að kútterarnir hurfu, tók Sigui'ður þátt
í linuveiðaskipaútgerð og togaraútgerð allt til
ársins 1935.
Af þessu sést, að Sigurður hefur verið einn af
hinum framsæknu og leiðandi mönnum í upp-
byggingarstarfi hinnar íslenzku útgerðar, fram-
kvæmdasamur og athafnamaður, sem sjálfur
bar hita og þunga dagsins og var í fararbroddi
og í formannssæti á þeim skipum, sem voru á
útvegi hans.
Þó að Sigurður sé áttræður, er hann enn beinn
í baki, léttur í spori, skemmtilegur við kynningu
og höfðinglegur maður í sjón, svo að af ber.
Óska ég þessum vini mínum og sóknarbarni
góðrar heilsu og bjartra stunda meðal barna
sinna, ættingja og vina á leiðinni, sem fyrir er.
Jón Thorarensen.
Auðmýktin glatast á þeirri stund, sem maður
heldur sig hafa öðlazt hana.
*
Eina örugga aðferðin til þess að sigrast á óvin-
um, er að gera sér þá að vinum.
Títuprjónninn er atliyglisverður. Þa'ö er höfuSið, seni
iiindrar það, að hann gangi of langt,.
Ingvar Kjaran
skipsfjóri
fimmtugur
Ingvar, — þig hollvinir hylla í dag
og hafaídan syngur þér afmælisbrag,
í Ægishöll efnt er til gleöi.
Sæmeyjar dansandi drekka þér skál,
hver djarfhugi, er siglir um freyöandi ál,
á ást þeirra og er þeim a'ö geöi.
ViÖ kynntumst, er eldmóöur æsku og þrár
sló ævintýrs Ijóma á komandi ár
og lífiö var lokkandi draumur.
Við læröum þaö seinna, aö sær breytir svip
og sólstafir hverfa. Viö draumanna skip
er haröleikinn stormur og straumur.
Og saman viö átt höfum alvörustund
og. áinxgju notiö viö góövina fund
og harmaö og glaözt, eins og gengur.
En hvort sem aö sigldum viö blásandi byr,
eöa bauð okkur hamstola Ægir í styr,
varstu alltaf hinn öruggi drengur.
Ég árna þér heilla meö hálfnaöa öld
og hönd þína, vinur, ég þrýsti í kvöld
meö þökk fyrir þaö, sem ég reyndi.
Ég fann eklá trúrri né traustari vin, —
í töfrandi sóldýrö né stófviöra dyn,
þitt ágæti aldrei sér leyndi.
1. marz 1945.
Ögm.
VÍKINGVR
49