Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1946, Blaðsíða 11
Ég' vil biðja Árna Gíslason að gera svo vel
og koma hingað og taka á móti heiðursmerki
hinnar ísfirzku sjómannastéttar.
Sigurvin Hansson
Sigurvin Hansson er fæddu-r á Hólahólum
undir Jökli árið 1869. Missti hann föður sinn í
sjóinn 9 ára gamall, og upp frá því varð hann
að mestu að vinna fyrir sér.
15 ára gamall byrjar hann sjómennsku frá
Látrum við Látrabjarg, upp á hálfan hlut. 17
ára gamalhréri hann frá Oddbjarnarskeri út af
Flatey. 18 ára verður hann fyrst formaður frá
Bjarneyjum. 24 ára verður hann formaður á 10
manna farinu Gusti, er gekk á hákarl, og fisk-
aði svo vel að menn álitu þetta ekki einleikið.
Lenti Sigurvin í margri svaðilförinni á skipi
þessu um skammdegið.
1905 flytur Sigurvin til ísafjarðar og er þá
orðinn skipstjóri á Árnapungunum svokölluðu,
sem þóttu góð skip þá. Svo verður hann skip-
stjóri á mótorbátum og er skipstjóri á þeim þar
til hann hættir sjómennsku.
Sigurvin var mesta aflakló og eljumaður, og
hefur marga Hildi háð við Ægi.
Til dæmis get ég sagt yður eina sögu frá því
er Sigurvin var á æskustöðvum sínum. Hann
var þá skipstjóri á bát, sem hét Hergils, ca 12
smálestir — vitanlega vélarlaus.
Þetta gerðist í október 1904. Þeir höfðu verið
að fiska á Arnarfirði og höfðu haft viðlegu á
Hlaðsbót.
Lögðu þeir svo af stað heimleiðis 4 á bátn-
um og sá 5. stúlka, sem farþegi. Þegar þeir fóru
af stað var bezta veður, norðan sláttur, og allt
gekk vel að Bjargi, en þegar þangað kom, skell-
ur hann á með ofsaveðri norðan, með þreifandi
byl, svo þeir gátu ekki náð Breiðafirði. Með ill-
uni leik gátu þeir lensað fyrir Öndverðarnes og
lagzt undir Svörtuloftum. En um nóttina magn-
ast ofsinn og legufærin springa, og þá er ekkert
annað að gera en að leggjast til drifs.
Og það var hvorki.meira né minna en að til
drifs voru þeir í 4 sólarhringa, og er það mikið
á litlum og vélarlausum bát. Eftir það lægir að-
eins og þá gengur hann í NV og þegar þeir geta
farið að sigla, koma þeir undir Reykjanes. Þá
breytir hann vindinum í SV og herðir rokið.
Var þá ekkert annað að gera fyrir þá en að láta
fara yfir Faxabugt aftur, enda þeir þá orðnir
aðþrengdir með vatn og mat. En þegar í bugt-
ina kom, þá skellur hann á með byl aftur, og í
stytztum orðum sagt, eftir illan leik og aðfram-
komnir af vosbúð og matarleysi náðu þeir
Grundarfirði eftir 8 sólarhringa hrakninga.
Þessi saga er um einn af mörgum erfiðleikum,
sem okkar gömlu sjómenn urðu að taka á sig,
oft og tíðum fyrir lítinn og lélegan skipakost.
Þið getið ímyndað ykkur hvernig Sigurvin
og félögum hans hefur liðið þessa 8 sólarhringa,
sem þeir voru að hrekjast á þessari litlu og vél-
arlausu skel.
Haldið þið að þeir hefðu ekki þegið að hafa
undir sér einhvern Björninn eða Hugann, eða
þessa nýju báta, sem nú eru á leiðinni að koma
frá Svíþjóð? Ef gömlu mennirnir okkar, sem nú
eru að kveðja smátt og smátt, hefðu haft skip
eins og við höfum í dag, þá hefðu þeir losnað
við marga raunina.
Nú er Sigurvin Hansson 76 ára gamall og
hættur sjómennsku. Hann var skipstjóri í 37
ár, á fjölda skipa og báta, og var sjómaður
af lífi og sál, meðan hann gat og kraftar hans
leyfðu.
Þess vegna vill hin ísfirzka sjómannastétt í
dag, á heiðursdegi sjómanna, heiðra þennan
elzta skipstjóra sinn með heiðursmerki, fyrir vel
unnin störf í þágu stéttarinnar, og óska lionum
allra heilla og blessunar það sem eftir er.
Vil ég svo biðja Sigurvin Hansson að gjöra
svo vel og koma til mín og taka við þessu virð-
ingar- og sæmdarmerki ísfirzku sjómannastétt-
arinnar.
Þorleifur Þorsteinsson er fæddur 1877. Það
I er eins með hann og hina þessa gömlu menn,
að hann byrjar að róa 12 ára gamall, svo að ekki
hefur leikurinn verið mikill lijá honum á æsku-
árunum.
Árið 1907 verður hann fyrst vélstjóri á mót-
orbát og fórst það svo vel úr hendi, að upp frá
því varð hann sérlega eftirsóttur vélstjóri.
1910 verður hann fyrst vélstjóri hjá afla-
manninum Karli Löve á Freyju, og var með hon-
um í mörg ár á ýmsum skipum, og hefur Karl
sagt það í mín eyru að ekki ætti hann honum
sízt að þakka lán sitt og aflasæld við Djúp, enda
Frh. á bls. 278.
V I K I N □ U R
275