Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1965, Síða 12

katlanna. Jafnframt var skipið
málað og hreinsað í vatnslínunni.
Allt var kyrrt á þessum stað, því
að enn var mönnum þar ekki
kunnugt um heimsstyrjöldina.
„Emden“ fékk nýjar kola-
birgðir og hélt út í sjó á ný 11.
okt. Auk kolaskipsins, sem fylgdi
„Emden“ var annað gi’ískt skip,
„Pontoporos“ með í fylgdinni. —
Bæði þssi skip voru hægfara og
því nokkur hætta fyrir „Em-
den“ að vera í fylgd með þeim.
Von Miiller sendi því skipin
austur á við og ákvað að hitta
skipin síðar á ákveðnum stað. En
þangað ætlaði Miiller að koma
eftir að hafa gert árásir á skip
á leiðinni Ceylon—Aden.
16. okt. duttu Bretar loks í
lukkupottinn, en þá tókst brezka
herskipinu „Jarmouth“ að ná á
sitt vald „Markomanniu" og
nokkru síðar „Pontoporos,” sem
sigldi í höfn Bandamanna með
5000 tonn af kolum innanborðs.
Um sömu mundir hafði „Em-
den“ mikið að gera. Fi’á 15. okt.
og í fjóra næstu daga sökkti
„Emden“fimm brezkum eimskip-
um og einum fiskibát.
í liónagryffunni.
Eftir þessar árásir fréttu
Bandamenn ekkert af „Emden“ í
fimm daga. Von Múller hitti ekk-
ert skin, og hélt því í áttina til
„Buresk,“ sem nú var birgðaskip
hans.
Þegar allar birgðageymslur í
„Emden“ voru fullar, tók skipið
950 tonn kola. — En katlamir
brenndu mörgum tonnum kola á
hverjum sólarhring. Það urðu því
mikil vonbrigði, er hvorugt
birgðaskipanna fannst á fyrr-
greindum ákvörðunarstað. Múller
taldi skipin af og hét hefndum.
Stefnan var sett á Penang,
sem var þýðingarmikill staður
fvrir Bandamenn. Höfnin var
ekki vel hervömum búin, hins-
vegar bjóst Múller við hörðum
átökum við herskip, sem voru á
staðnum.
Fölskum reykháf var komið
182
upp á „Emden.“ Reyndi Múller
að láta skipið líkjast sem mest
brezka herskipinu „Jarmouth,“
svo að Bandamenn létu fremur
blekkjast.
Kl. 5.oo um morguninn 28. okt.
fór „Emden“ fraihhjá franska
tundurspillinum „Mousquet,“ sem
var á varðstöðu rétt utan við
Penang. Móðan dró úr skýrum
linum „Emdens“ og héldu Frakk-
amir eins og við var búizt —
þetta vera brezkt skip.
Von Múller hélt skipi sínu ó-
hikað áfram inn og stefndi á
bauju „Jarmouths“ í höfninni. —
Sá hann þá rússneska herskipið
„Schemtschug" liggja þar
skammt frá, en Rússamir héldu
„Emden“ vera „Jarmouth“ og
voru hinir rólegustu.
Von Muller hefst handa.
í aðeins 500 metra fjarlægð
skaut „Emden“ þrem skotum að
rússneska skipinu. Óttaslegnir
hlupu Rússamiraðfallbyssunum,
og áður en þeim tókst að skjóta,
hæfði tundurskeyti frá „Emden“
skip þeirra, sem þegar tók að
hallast. „Emden sigldi áfram inn.
Þjóðverjamir komu auga á
franska tundurspillinn „d’ Tber-
ville,“ — einnig tundurspillana
„Fronde“ og „Pistolet," sem lágu
í viðgerðarstöðinni til aðgerðar.
Á þessum skipum vora engiryf-
irmenn um borð — allir í landi.
Engu að síðurhóf „Fronde" skot-
hríð á „Emden,“ hið sama gerðu
Rússamir, sem búnir voru að ná
sér eftir hina óvæntu komu „Em-
dens.“
Skipin hittu bó ekki mark sitt
og gerðu mikinn usla á eigin
kaunskipum, sem lágu í höfninni.
„Emden“ snéri út á ný, og er
haldið var framhjá Rússanum,
var honum sent tundurskeyti er
hæfði skotfæragevmsluna. Sökk
hann á svipstundu, en tundur-
spillirinn „Pistolet" bjargaði
mörgum af áhöfninni. Af 356
manna áhöfn drápust 85 menn og
114 særðust.
Utan við höfnina mætti „Em-
den“ brezka kaupskipinu „Glen-
turret.“ Á merkjamáli tilkynntu
Þjóðverjar, að þeir hefðu ekki
viljað sprengja í loft upp frönsku
tundurspillana í hlífðarskyni við
borgina, sem hefði þá lagst í
rúst. Ennfremur hörmuðu Þjóð-
verjamir, að þeir skyldu hafa
skotið á varðskip, sem ekki var
vopnað.
En nú kom „Mousquet,“ og
skutu Frakkamir tveim tundur-
skeytum, sem ekki hittu. Eftir
harða baráttu skaut „Emden“
tundurspillinn í kaf.
Von Múller lét setja út báta til
að bjarga 36 Frökkum, sem voru
lifandi í sjónum og þetta gerði
hann þrátt fyrir að „Pistolet“
væri að koma til að skjótatund-
urskeytum að þeim.
Kveðja fró Muller.
Þegar Þjóðverjarnir höfðu
bjargað þessum 36 mönnum,
settu þeir stefnu í vesturátt —
eltir af tundurspillum Banda-
manna, sem brátt misstu af
„Emden.“
Næsta dag kom eimskip inn til
Penang með kveðju frá Múller.
Skipið hafði líka meðferðis þá 36
menn, sem „Emden“ bjargaði.
En nú var Bandamönnum nóg
boðið og þeir voru ákveðnir að
hefna ófaranna. 23 skipa herfloti
var sendur út tilhöfuðs „Emden.“
Meðan á þessu stóð sigldi
„Emden“ að kolabirgðaskipi sínu
„Buresk“ og fyllti kolageymslur
sínar.
Múller ákvað síðan að fara til
Kokoseyja og eyðileggja loft-
skeytastöðina þar ásamt símalín-
um til Singapore, Ástralíu og
Suður-Afríku.
Herskipið var enn með falska
reykháfinn. Á syðstu Kokoseyj-
unni urðu menn 9. nóv. varir við
hið dularfulla skip „Emden.“
Kallað var í skyndi á hjálp gegn-
um loftskeytastöðina, en skipið
hafði engan fána uppi, sem
heimamönnum þótti kvnlegt.
Rétt á eftir sökkti „Emden“
þrem skipum. 42 menn undir
stjórn næstráðanda skipsins fóru
VÍKINGUR