Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1990, Blaðsíða 22

Sæmundur
Guðvinsson
blaðamaöur
22 VÍKINGUR
RÁÐHERRA GAFST UPP Á ÚTFLUTNINGS
VERÐUR
NÆSTA
SKREFIÐ
AÐ
AFNEMA
EINOKUN
SÍF ?
Vart er hægt að taka það
sem algildan sannleik
að bannið sem sett var
um tíma á útflutning á
flöttum, flökuðum og
hausuðum fiski hafi
verið nauðsynlegt til
þess að koma í veg fyrir
að skemmdur fiskur
færi á markað erlendis
eins og sjávarútvegs-
ráðuneytið hélt fram.
Hér var í raun verið að
reyna að tryggja Sölu-
sambandi íslenskra
fiskframleiðenda nægi-
legt framboð á hráefni
til saltfiskverkunar uppí
fyrirframsölu.
Þetta var einnig liður í þeim
átökum sem hafa átt sér stað
um það hvort SÍF eigi áfram að
hafa einkaleyfi á útflutningi á
saltfiski.
Forráðamenn SÍF telja að til
þess að halda uppi verðinu og
tryggja sölu á allri framleiðsl-
unni þurfi SÍF að hafa einka-
leyfi á sölu saltfisks. Aðrir segja
þetta firru og benda á að þeir
sem hafa flutt flattan fisk út til
söltunar þar hafi fengið mun
hærra verð en SÍF og gæðin
staðist ströngustu kröfur. Þá
eru margir þeirrar skoðunar að
með tilkomu uppboðsmarkaða
áfiski hafi grundvelli fyrir einka-
leyfi einhverra aðila á sölu fisks
úr landi í raun verið kippt í
burtu. Ef fiskmarkaðir eigi að
halda áfram verði þeir sem þar
kaupa fisk að hafa frelsi til að
selja hann hvert sem er.
Samkeppni eða
einkaleyfi
Eftir að útflutningur á frystum
fiski var í raun gefinn frjáls í
nóvember árið 1987 af Jóni Sig-
urðssyni viðskiptaráðherra er
það aðeins útflutningur á salt-
síld og saltfiski sem er háður
einkaleyfum. Ekki hafa verið
miklar umræður um að breyta
fyrirkomulagi á sölu saltsíldar,
en öðru máli gegnir um saltfisk-
söluna. SÍF var stofnað árið
1932 og hafa samtökin allar göt-
ur síðan verið nær einráð um
útflutning á saltfiski. Allar til-
raunir til að brjóta á bak aftur
þetta fyrirkomulag hafa runnið
út í sandinn. Innan vébanda
SÍF eru langflestir saltfiskfram-
leiðendur landsins sem munu
vera hátt á fjórða hundrað og
þeir sem hafa verið að selja