Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2004, Blaðsíða 14

hafnarnefnd í Grundartanga fór þess á
leit við þáverandi samgönguráðherra,
Halldór Blöndal, að lögbinda lóðsskyldu
þangað þá stakk ráðherra við fótum. Þá
voru helstu rök okkar sem þá vorum í
hafnarnefndum á Akranesi og Grundar-
tanga að uppákomur sem þessar yrðu,
það hefur því miður ræst.
Ég sé fyrir mér að nú þegar félagið
verður orðið á landsvísu að þá munum
við að taka tæknina í okkar þjónustu og
semja við skólana á landsbyggðinni sem
hafa yfir að ráða fjarfundarbúnaði og fé-
lagsfundir sem væntanlega verða haldnir
milli jóla og nýárs eins og verið hefur
verði haldnir með þeirri tækni þannig að
fundarstjórn sé þar sem mestar líkur eru
á um mætingu síðan verði tengiliður á
þeim stöðum sem boðið verður upp á
fjarfundi og menn geti þannig tekið þátt
í og fylgst með umræðum og greitt at-
kvæði um hin ýmsu málefni. Með þess-
um hætti tel ég að félagið geti orðið enn
virkara og menn geti átt þess frekar kost
að koma sjónarmiðum sínum og ábend-
ingum á framfæri. Á þennan hátt er ég
viss um að sé möguleiki á að virkja
menn til starfa og fá fram lifandi um-
ræðu um félagið og kjaramálin og önnur
þau mál sem kjör okkar varðar, ég er
sannfærður um að ef við tökum tæknina
í okkar þjónustu á þennan hátt þá mun-
um við verða að öflugri liðsheild og bet-
ur í stakk búnir að taka afstöðu til mála
og álykta um þau. Ég er mjög bjartsýnn á
að okkar nýstofnaða féiag verði okkur
öllum tii hagsbóta og muni gefa okkur
tækifæri til að vinna í ýmsum þeim mál-
um sem segja má að hafi ekki verið tæki-
færi til að vinna í sem skildi , þar á ég
m.a. við upplýsingaflæði til félaga, en ég
tel að við eigum að leggja ofuráherslu á
að hafa heimasíðuna lifandi og gagnvirka
og gefa út félagsblað sem yrði fagblað á-
samt því að gefa upplýsingar um hin
ýmsu mál sem félagið fjallar um, en ég er
viss um að það kemur mörgum á óvart
hversu mikill tími af starfsemi félaganna
fer í að verja kjör og lagaumhverfi okkar
starfa milli þess sem samningar eru laus-
ir.
Ég er viss um að með bættum upplýs-
ingum þá munu menn sjá að á hverjum
degi er verið að fjalla um mál sem skipta
miklu máli og ef ekkert væri að gert þá
værum við í mun verri stöðu en raunin
er því stöðugt er verið að setja lög og
reglugerðir er okkar störf varða og fer
mikill tími og orka í að koma okkar
sjónarmiðum til skila á þeim vettvangi.
Ekki þarf að fara mörgum orðum um þá
samþjöppun í sjávarútvegi sem hefur átt
sér stað að undanförnu, það má því segja
að okkar samþjöppun sé að hluta til svar
við þeirri þróun og ég vona að með því
að safna okkar vopnum á þennan hátt þá
verðum við betur í stakk búnir til að
takast á við þau mál sem framundan eru,
en af nógu er að taka.
Mjög brýnt er að okkur takist að fá
stjórnvöld til að búa þannig um hnútana
að okkur takist að snúa við þeirri þróun
sem hefur verið í siglingum til og frá
landinu. Ef okkur tekst að fá stjórnvöld
til að taka undir okkar sjónarmið hvað
þau mál varðar þá er aldrei að vita nema
skipafélögin sjái sér hag i að nota starfs-
krafta okkar félaga í auknum mæli og við
gætum hugsanlega séð fram á aukna
sókn í Stýrimannaskólann í framtíðinni.
Kannski má segja að þetta sé óskhyggja
og ekki í takt við raunveruleikann en við
verðum að trúa því að ef við gefum ekki
árar í bát þá munum við sjá árangur, en
eins og máltækið segir þá holar dropinn
steininn og við verðum að trúa því að
ekki sé allt unnið fyrir gíg þótt okkur
finnist stundum að lítið gangi.
Að lokum við ég óska okkur öllum til
hamingju með okkar nýja félag og vonast
til að okkur takist að virkja þá orku sem
sannanlega býr í okkar félagsmönnum
því ef það tekst þá er engu að kvíða með
framtíðina.
Guðlaugur Jónsson,
formaður Skipstjóra-
og stýrimannafélagsins
Öldunnar
V ’
Já, það er stór dagur hjá okkur í dag
við stofnun nýs félags. Það hefur verið
draumur hjá mér um langan tíma að
sameina félögin og vonandi klárast það
hér í dag.
Það var laugardaginn 7. október 1893
að það hittust rösklega 20 skipstjórar og
stýrimenn á þilskipum i Reykjavík og
stofnuðu Ölduna og er hún því orðin
110 ára og þar með elsta stéttarfélag á ís-
landi. Félagið hefur starfað allan tfmann
síðan hér í Reykjavík. Það hefur verið
mikil starfsemi hjá félaginu öll jiessi ár
og til gamans má geta að félagið sá fyrir
söfnun til að gera styttu af Jóni Sigurðs-
syni sem stendur við Austurvöll og ekki
má gleyma að nefna að árið 1912 var
ungur sjómaður við nám í Kaupmanna-
höfn, Jóhannes Kjarval að nafni. Það var
þannig ástand hjá honum að hann sótti
um styrk til Alþingis til að geta stundað
nám áfrarn, en honum var hafnað. Þá
kom til kasta Öldunnar og söfnuðust 209
krónur sem voru sendar út, upphæðin er
ekki há á núvirði, en samt jafngilti hún
góðum árslaunum skipstjóra á þessum
tíma.
Félagið færði út kvíarnar og svo var
það upp úr 1960 að menn frá Snæfells-
nesi, Þorlákshöfn og Hornafirði gengu í
Ölduna og er félagið þannig skipað í dag.
Það var á miðju síðasta ári sem at-
kvæðagreiðsla í félaginu fór fram og kom
það mér skemmlilega á óvart að rúm

I