Náttúrufræðingurinn - 1932, Blaðsíða 33

NÁTTÚRUPR.
63
uga „Berlínarfroska“, 0g Daninn tók með sér fjörutíu. Það var
búið um dýrin í kössum, með götum á hliðunum, svo þau köfn-
uðu ekki, kassarnir voru fóðraðir með hálmi. Þýzku froskarnir
voru hafðir sér í kassa, og þeir dönsku sér. Svo var lagt af stað
með „Botníu“. fræknasta skipi, sem þá gekk á straumunum til
íslands. Fyrstu nóttina, sem skipið var í sjó, dóu þrjátíu og átta
af dönsku froskunum, líklega af einhverjum næmum sjúk-
dómi, sem stýrimaður skipsins hafði kallað heimþrá. Flestum
hinum froskunum vegnaði vel, þeir komust hér á land með
heilu og höldnu flestir ef ekki allir.
Froskar.
Það var í fyrstu ætlunin að sleppa froskunum við Þingvalla-
vatn, en úr því varð þó ekki, því bæði var, að ferðamennirnir
áttu ekki leið þar um, og svo var flutningurinn þangað talinn of
áhættumikill. Þeim var því sleppt nálægt Laugunum við Reykja-
vík, 19. júní 1895, og spáðu sumir því, að þetta ár myndi verða
merkisár í sögu íslands, a. m. k. fyrir flugur og mýflugur. En
því miður varð afkoma froskanna verri, en búizt var við, að vísu
lifðu sumir þeirra fyrsta veturinn, og ef til vill lengur, en áður
en langt um leið, voru þeir allir úr sögunni, og ísland var nú
aftur jafn-snautt að froskdýrum og áður hafði verið.
Á. F.