Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2005, Blaðsíða 55

Náttúrufræðingurinn - 2005, Blaðsíða 55
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags Sigurður Björnsson 1. mynd. Vikurdyngjur á Sléttubjörgum, mest frá 1362. Ljósm./photo: Sigurður Björnsson 30. 8. 1996. GOS í ÖRÆFAJÖKLI 1362 Flestum íslendingum mun kunnugt um að árið 1362 er talið að orðið hafi mesta vikur- gos sem vitað er af hérlendis frá því land byggðist og að það kom úr Öræfajökli. Ekki er þó til nema ein samtímaheimild um það sem þá gerðist, enda eru heimildir um ná- lægan tíma fátæklegar. Má sem dæmi nefna að fundist hafa öskulög sem sanna að stórkostleg gos hafa þá orðið en hvergi er þeirra getið. Talið er að þessi heimild hafi verið skrifuð norðanlands en er þó kennd við Skálholt og nefnist Annálsbrot frá Skálholti. Hún hljóðar þannig: „Eldur uppi í þremur stöðum fyrir sunnan, og hélst það frá fardögum til hausts með svo miklum hýsnum, að eyddi allt Litlahe'rað og mikið afHorna- firði og Lónshverfi, svo eyddi 5 þing- mannáleiðir. Hér með hljóp Knappa- fellsjökull fram ísjó, þar sem var þrítugt djiíp, með grjótfalli, aur og saur, að þar urðu síðan sléttir sandar. Tók og aftvær kirkjusóknir með öllu, að Hofi og Rauða- læk. Sandurinn tók í miðjan legg á sléttu, en rak saman í skafla svo að varla sá húsin. Öskufall bar norður um land svo að sporrækt varð. Það fylgdi og þessu að vikurinn sást reka hrönnum fyrir Vestfjörðum að varla máttu skip ganga fyrir."1 Þama er örstutt lýsing á því sem gerðist, greinilega höfð eftir sjónar- votti og aðeins það sem sagt er um eftirstöðvar flóðsins getur orkað tví- mælis og verður að því vikið síðar. Sá sem sagði ritaranum frá, mun ekki hafa gert sér grein fyrir að vik- urirtn hefur þjappast saman undir fæti hestsins og hann því verið þykkari en þama kemur fram eða eins 30-40 cm og Sigurður Þórarins- son taldi. En þama er ekki getið um manntjón af völdum gossins, sem eðlilegt er að hefði verið gert, ef orðið hefði. Fleiri annálar geta um þetta gos2 en em flesúr skrifaðir ára- tugum og öldum semna og af mönn- um sem ekki munu hafa þekkt til á Suðausturlandi. Þeir mimiast ekki á vikurinn en telja að flóð hafi eytt sveitinni. Þeir vom í raun og vem að lýsa atburðum sem gerðust fáum ámm fyrir gosið í Öræfajökli 1362 og verður þeirra seinna getið. Náttúrufræðingurinn 73 (3-4), bls. 125-132, 2005 125
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.