Náttúrufræðingurinn - 1933, Side 33

NÁTTÚRUFR.
95
Fiskirannsákmir Fiskifélagsins árið 1932, eftir Árna Friðriksson. Urri
rannsóknir höf. og aSstoðarmanna hans fyrir Fiskifélagið. Með útdrætti á ensku.
Ernst Hentschel: Vntersuchungen i'tber das Kleinplankton an den Kústen
von Island, Berichte d. Deut. Wiss. Komm. f. Meeresf. Neue Folge, Band VI,.
Heft 4, 1933. Vísindlaleg ritgjörð um svifið við ísland. Prófessorinn safnaði
sjálfur gögnum til rannsóknanna á þýzka varðskipinu „Weser“, og vann úr mestu
af gögnunum um borð. Tekin voru 30—40 sýnishom af svifi, á víð og dreif í
kring um landið. Prófessorinn hefir ekki einungis rannsakað eðli (Kvalitet)
svifsins, heldur einnig magn þess (Kvantitet), en eins og kunnugt er, eru slíkar
aðferðir óðfluga að ryðja sér til rúms á öllum sviðum náttúruvísindanna. I
ritinu ern 20 myndir og 8 töflur.
Bernt Löppentin: Sildemaager, Larus fuscus Graellsi, fra Island. Dansk
Ornitol. For. Tidss. VII, Hefte 1, 1933. í grein þessari rekur höfundur það
helzta, sem menn vita um litla svartbak við ísland, og bætir við athugasemdum
þeim, er hann hefir gert á ferð sinni hingað 1930 og 1932.
Steindór Steindórsson: ÍJber die Vegetation des Safamýri in Siidisland-
Vísindafél. íslendinga, XIV. Merk ritgjörð meðal annars um gróðurfélög ís-
iands. Verður getið nánar í næsta blaði.
Samtíníngtir.
Ekki verður sagt, að Japanar séu þurftarfrekir, því eftir útreikningum’
prófessors Moritomos er meðaltalið fyrir mann á dag, sem hér segir:
MJélmatur, grjón, ertur og grænmeti fyrir ca. 24 aura.
Fiskur, kjöt, mjólk og egg ........... — — 2 —
Ávextir, sykur, salt og te . .•....... — — 3 —
Áfengi ..........•.................... — — 2 —
Tóbak .......................•...... — — 1 eyri.
Fæði samtals fyrir ea. 32 aura.
Enda þótt neyzia þessi sé sáralítil, miðað við kröfur vestrænna þjóða, er
þess að gæta, að laun alls f jöldans eru afar lág. Stúlkur, sem vinna í verksmiðj-
um, fá tii dæmis fæði og húsnæði, en aðeins 6—8 kr. í kaup á mánuði. Fyrir
þetta verða þær að vinna frá kl. 5 á moi'gnana til kl. 7 á kvöldin; aldrei fá þær-
frídag, — í Japan er enginn sunnudagur.
Jafnvel í stórborgum Japans er það ekki talið sæmandi, að ung stúlka gangi
með pilti á götunum. Séu hjón á ferli saman, verður konan að ti'ítla nokkurn
spöl á eftir manninum; annars á hann á hættu að verða talinn konuþræll. Þegar