Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1947, Side 12

Náttúrufræðingurinn - 1947, Side 12
4 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Möðrudalsöræfi, Brúaröræfi og í Hvannalindir; 1934 fór hann upp með Hvítá í Árnessýslu og um svæðið suður af Kili og Kerlingar- fjöllum. Árið 1935 fór hánn um hálendið austur frá Snæfelli, Eyja- bakka, Víðidal í Lóni og síðan vestur Skaftafellssýslur og Land- mannaleið. Enn fór hann nokkrar skemmtiferðir, t. d. um Vestur- Skaftafellssýslu, austan Mýrdalssands, og upp með Skaftá, og aðra ferð upp með Skjálfandafljóti í Krossárgljúfur. Á ferðum þessum öðlaðist Magnús geysimikinn fróðleik um fuglalíf landsins, eins og nærri má geta. Nokkuð þóttist hann þó eiga eftir óséð, en dagarnir voru uppi, áður en það gengi fram. Magnús reit margar greinar um náttúrufræðileg efni, einkum fuglafræði, í ýmis tímarit. Merkast rita hans er þó tvímælalaust Fuglabók Ferðafélags íslands, árbók 1939, enda mun hún lengi verða talin meðal merkustu fræðibóka í sinni grein. Langflestar ritgerðir Magnúsar hafa birzt í Náttúrufræðingnum og skýrslu um Hið íslenzka náttúrufræðifélag, eins og augljóst er af skrá þeirri, er dr. Finnur Guðmundsson hefur tekið saman og birtist hér á eftir. Magnús Björnsson var mikill geðprýðismaður, gamansamur í sinn hóp, jafnhugaður og svo greiðvikinn, að hann leit aldrei á eigin hag, ef aðrir leituðu lians. Jafnan var hann fámáll um eigin hagi og kvartaði aldrei, þótt á móti blési. Hann var barnavinur og dýra- vinur svo mikill, að fáa hef ég slíka þekkt. Sumum gat virzt hann nokkuð hrjúfur í fasi við fyrstu kynni, en það var ávani fremur en eðli, skjöldur, sem hann skaut fyrir viðkvæma lund sína, enda þurfti liann slíks með allt frá hinum fyrstu skólaárum, að ég hygg. En þeir, sem kynntust Magnúsi betur, fengu flestir miklar mætur á lionum fyrir góðvilja hans, gáfur og drenglund. Við Magnús vorum förunautar nokkur sumur um öræfi íslands. Á slíkum ferðum kynnast menn vel, enda reynir þá drjúgum á skaps- munina. Ég lærði þá að meta Magnús og tel hann síðan í liópi hinna merkustu og mætustu manna, sem ég hef kynnzt, þó að örlögin sniðu honum þrengri stakk en gáfur lians og mannkostir stóðu til.

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.