Náttúrufræðingurinn - 1955, Blaðsíða 26

20
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
gífurlega. Sést þá stundum þúsundum saman. Sjaldgæfust um há-
veturinn.
47. Kría (Sterna paradisaea). Farfugl, sem kemur venjulega fyrri
hluta maí (1951: 11.5., 1952: 10.5, 1953: 2.5., 1954: 4.5.), en er ekki
alkominn fyrr en um miðjan þann mánuð. Verpur í Suðurnesi og
á gröndunum (um 900 pör), á Valhúsahæð (20—30 pör), þar sem
henni fer mjög fækkandi sakir vaxandi byggðar, og í landi Bolla-
garða (ca. 50 pör). Þessar tölur eru frá árinu 1953, sem var meðalár,
en 1954 var mjög slæmt varpár, enda þótt kríufjöldinn væri litlu
minni. Þannig mun þvi hafa verið farið víða hér á landi þetta ár.
Mun fjöldi varppara á Suðurnesi og á gröndunum ekki hafa farið
langt yfir 100 það ár. Varptíminn er fyrri hluti júní. Krían verpur
yfirleitt alls staðar, þar sem sléttlendi er, bæði á sandgröndum og
túnum, móum og malarkömbum rétt fyrir ofan fjöru. Hreiðurgerðin
er óveruleg eða engin. Eggin eru langoftast 2, stundum 1 eða 3.
Hreiður með 3 eggjum virðast tiltölulega algengari í góðum árum.
Vanhöld eru mest á nýklöktum ungum og ungum, sem eru að verða
fleygir. Dauðaorsakir, sem okkur er kunnugt um, eru einhvers kon-
ar sjúkdómar, rottur og ýmis konar slys, einkum meðal stærri ung-
anna. f byrjun ágúst fer fullorðna fuglinum að fækka, og um mán-
aðamótin ágúst—sept. eru svo til allar kríur farnar, en þó sést strjál-
ingur, einkum ungfuglar, í sept. Hefur seinast sézt, 27. sept. 1953, 2
fuglar, fullorðinn og ungi.
48. Haftyrðill (Plautus alle). Frá 15. des. 1953—7. jan. 1954
sást nokkuð af haftyrðlum kringum Suðurnes og Gróttu. Einu sinni
sáust þeir 6 í hóp, en yfirleitt voru þetta stakir fuglar. Einn fannst
drepinn af ránfugli 29. janúar 1954.
49. Álka(Alcatorda).
Sést frá því í desember
fram í maí, algengust í
apríl. Einu sinni hefur
álka þó sézt i júlí. Fuglar,
sem sjást á veturna, eru
flestir ataðir í olíu.
50. Langvía (Uria
aalge). Langvian er ekki
jafnalgeng og álkan. Fá-
einar hafa sézt í nóvem-
Alkur