Fréttablaðið - 30.05.2009, Síða 30

2 fjölskyldan
Fjölskyldan kemur út mánaðarlega með helgarblaði
Fréttablaðsins. Ritstjórn: Sigríður Björg Tómasdóttir Hönnun:
Silja Ástþórsdóttir Forsíðumynd: Anton Brink Pennar: Hrefna
Sigurjónsdóttir, Vera Einarsdóttir Ljósmyndir: Fréttablaðið
Auglýsingar: Benedikt Jónsson benediktj@365.is
Sigríður
Tómasdóttir
skrifar
Ég hef alla tíð haft blendnar tilfinningar í garð metnaðarfullra ofurforeldra. Dáðst að þeim fyrir að kynna hljóðfæraleik og hinar ýmsu
íþróttagreinar fyrir börnum sínum áður en þau svo
mikið sem hefja skólagöngu en á sama tíma er ég
dygg stuðningsmóðir þess að börn fái að leika sér
sem mest og eigi nægar frjálsar stundir til þess.
Eftir að ég varð sjálf móðir hef ég oft og iðulega
tekið þann debatt við sjálfa mig hvort ég sé von-
laus móðir vegna skorts á framtíðarsýn fyrir börn-
in og tilheyrandi bókun á námskeið til að þroska
hæfileikana.
Ég er til dæmis ekki svo mikið sem komin á bið-
lista eftir plássi í tónlistarskóla fyrir soninn sem
þó nálgast fimm ára aldurinn hratt og örugglega.
Hann hefur líka verið hlunnfarinn nánast með öllu
í boltauppeldi, sjálf er ég afar lítið menntuð í þeim
fræðum og faðirinn hefur ekki náð að kveikja gamla
fótboltaneistann. Þó segja mér reyndar mæður að
það sé grundvallaratriði í tilveru að minnsta kosti
drengja að vera góður með boltann. Aftur á móti
hefur mér sýnst flestar stelpur vera í ballett nú
orðið og er strax farin að kvíða því að stúlkan eins
og hálfs árs hrífist með í prinsessuvæðingunni sem
á allt herjar, vilji dansa í bleiku og heimti ballett og
engar refjar.
Ég hef stundum borið mig saman við aðrar
mæður og spurt þær ráða, allar eru þær ósköp
rólegar í tíðinni og finnst að maður eigi alls ekkert
að vera að stressa sig á því að setja börnin á hin
ýmsu námskeið, en ég á bágt með að trúa þessum
röddum. Áður en við er litið eru þessar sömu mæður
iðulega búnar að setja börnin á ofur námskeið fyrir
ofurkrakka.
Auðvitað veit ég að best er að fara eftir eigin
sannfæringu í þessu máli eins og öðrum og nota
heilbrigða skynsemi. En undir niðri blundar
hræðslan um að gefi ég börnum mínum ekki
öll tækifærin og hvetji þau áfram til að
læra sem mest verði þau eftirbátar félaga
sinna og undir í samkeppninni. Tungu-
málakunnátta er til dæmis ómetanleg og
ég man þá tíð að hafa svarið og sárt
við lagt að eignaðist ég börn myndu
þau sko fá tækifæri til að ná full-
komnum tökum á einhverju tungu-
máli öðru en íslensku strax í barn-
æsku. Ekki er í spilunum að flytja
til útlanda þannig að ég virðist
búin að klúðra því máli líka.
Góðu fréttirnar eru þó
þær að blessuð börnin virð-
ast hamingjusöm, var ekki
einhver sem sagði að það
væri fyrir öllu?
Leikur eða lærdómur?
BARNVÆNT
Sundlaugin á Álftanesi
Risavaxin rennibraut og öldulaug
hljómar mjög freistandi í eyrum
flestra barna og örugglega
margra fullorðinna líka. Þetta og
meira til er að finna í nýopnaðri
sundlaug á Álftanesi sem
sannarlega er heimsóknarinnar
virði enda um að gera að prófa
nýjar sundlaugar til samanburðar
við þær sem fjölskyldan hefur
farið oftast í. Sundlaugin var
opnuð um síðustu helgi þannig
að allt er glænýtt og spennandi á
staðnum. Eftir hasartúr í renni-
brautina er svo hægt að slaka á í
heitum potti.
Verð fyrir fullorðna sundlaugar-
gesti er 360 krónur, börn á
aldrinum fimm til tólf ára borga
120 krónur og yngri en fimm ára
fá frítt í laugina.
Það er algjör gæðastund fyrir fjöl-skylduna að vera á röltinu saman. Það er ekkert sem truflar, enginn þarf að skreppa neitt til að vinna
pínulítið eða hitta einhvern. Það gerist
ekki betra,“ segir Magnús Hákonarson,
sem eyðir drjúgum hluta sumra uppi á
fjöllum ásamt eiginkonunni, Þórdísi Sig-
marsdóttur, og sonunum Víkingi Óla og
Hákoni Þorra.
Strákarnir, sem í dag eru átta og tólf
ára, muna ekki annað líf en að vera á
ferðalagi um landið með foreldrum
sínum. „Við erum búin að fara með þá
í útilegur frá því þeir voru núll ára,
bæði í tjöld og í fjallaskála, en við hjón-
in höfum bæði unnið sem skálaverðir.
Þeir vita ekkert betra en að komast upp
til fjalla í algjört frelsi á sumrin.“
Á meðan strákarnir voru smábörn
fengu þeir að sitja í göngupoka á baki
pabba síns en eftir þriggja ára aldur-
inn hafa þeir gengið sjálfir og ekki
verið í boði að sitja á háhesti. Þriggja
til fjögurra ára voru bræðurnir farn-
ir að fara í dagsgöngur, svo sem upp á
Esju, Vaðlahnjúk og Helgafellið. Fimm
ára gamall fór sá eldri svo Laugaveg-
inn í fyrsta sinn, en sú ganga tekur fjóra
daga. Sá leikur var svo endurtekinn
fyrir tveimur árum, þegar þeir
bræðurnir voru sex og tíu ára.
Krökkum er eðlilegt að hreyfa
sig mikið. Þess vegna segir
Magnús það alls ekki of mikið á
þá lagt að fara í langa göngu-
túra. „Ég man eftir því
þegar ég fór með
eldri strákinn á
Laugaveginn í
fyrsta skipti, en
þá var hann fimm
ára. Tíu mínútum eftir að
við vorum komin í skálann var hann
farinn að sveifla sér í kojunum, á meðan
afi og amma voru þreytt og lúin.“
Magnús segir það mikilvægast þegar
gengið er með börnum að leyfa þeim að
ráða hraðanum. Þá reynist hún þeim
lítið mál. „Markmiðið er ferðin sjálf,
ekki endapunkturinn. Það þýðir ekk-
ert að pína krakka áfram, þá er búið
að eyðileggja alla ánægjuna. Það er
engin ástæða til að fara hratt
yfir, heldur er miklu mik-
ilvægara að dóla sér, tína
steina, skoða blóm og
leika sér. Svo passa ég
bara upp á að þeir verði
aldrei svangir, séu vel
búnir og að þeir fjúki
ekki.“ Hann er ekki að
grínast með það síð-
astnefnda. „Við lentum
einu sinni í miklu roki
uppi á Hengilssvæð-
inu og ég þurfti beinlínis að
halda Hákoni niðri. Þá var hann
fjögurra ára. En þá snerum við líka bara
við, eins og á að gera ef maður lendir í
slíkum aðstæðum með börn.“
holmfridur@frettabladid.is
Gæðastundir með
fjölskyldunni á fjöllum
Bræðurnir Víkingur Óli og Hákon Þorri Magnússynir voru ekki háir í loftinu þegar þeir fóru að ganga einir
og óstuddir á fjöll. Faðir þeirra, Magnús Hákonarson, segir börn vel geta gengið sömu leiðir og fullorðnir.
Magnús Hákonarson og synir Hákon Þorri og Víkingur Óli hafa verið á ferðalagi um landið með foreldrunum frá blautu barnsbeini.
FR
ÉT
TA
BL
A
Ð
IÐ
/V
ILH
EL
M
Kringlunni • Simi 568 1822 og Smáralind • sími 564 1822
www.polarnopyret.is
KAUPAUKI
Hverju setti af vindúlpu og buxum fylgja stígvél*
*meðan birgðir endast