Fréttablaðið - 30.05.2009, Side 80

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is PRENTUN: Ísafoldarprentsmiðja
Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is DREIFING: dreifing@posthusid.is Veffang: visir.is EF BLAÐIÐ BERST EKKI: 512 5060
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
BAKÞANKAR
Júlíu Margrétar
Alexandersdóttur
Í dag er laugardagurinn 30. maí,
150. dagur ársins.
3.28 13.25 23.25
2.41 13.10 23.42
Meðallestur á tölublað, höfuðborgarsvæðið, 18-49 ára.
Könnun Capacent í febrúar 2009 – apríl 2009.
Hvar er þín auglýsing?
34%
74%
Ég er með nokkuð góða teikni-myndarödd – bjarta og hreina
– sem myndi jafnvel henta Dolla
dropa vel. Þegar ég hringi í fólk
sem ég þekki ekki er ég oft spurð
hvort ég sé nýfermd. Staðreyndin
er hins vegar sú að ég er 32 ára.
Ég hef því oft hugsað út frá sjón-
arhóli vinnunnar væri fínt að fá
svona mannræningjaraddbreyti
í tækið.
ÞESSA dagana geng ég bara í
hálfgerðum joggingbuxum. Á
nokkrar svipaðar og lít út eins og
fín arabísk frú á leið í matvöru-
búðina. Ég var spurð að því hvort
ég væri svolítil Jasmín prinsessa
í mér og hrifin af þessu mið-aust-
urlenska. Staðreyndin er hins
vegar sú að ég þarf að ganga í
joggingbuxum þar til ég kemst í
eitthvað annað. Er á feita tímabil-
inu í lífi mínu.
ÉG er netfíkill og hef spilað
mörg þúsund leiki á internetinu,
svokallaðan „Spades“ (einhvers
konar últraamerísk útgáfa af
Kana – spaði alltaf tromp). Ég hef
líka stundað alla vefi sem hægt er
að spjalla á í gegnum tíðina um
allt og ekkert: Femin.is, málefn-
in.com og barnaland.is. Ég versla
stundum á Barnalandi og keypti
mér rúmteppi þar um daginn. Það
gætir hneykslunar í tón þeirra
sem ég segi þetta. Ég syndi víst í
lágmenningunni að þeirra mati.
UNNUSTI minn er næstum 100
kíló og er með ístru (sem ég kalla
að vísu evrópska stinna fitu en
ekki ameríska skvapkennda). Mér
hefur stundum verið vorkennt og
spurð hvort ég vildi ekki óska
að hann myndi grenna sig. Stað-
reyndin er hins vegar sú að ég
hef alltaf verið veik fyrir þéttum
mönnum. Sólbrún vömb á falleg-
um sumardegi – með gullkeðju að
hætti rússneskra auðjöfra í sum-
arfríi á Tenerife – er stórkost-
leg sýn fyrir mér. Karlmennskan
holdi klædd.
EINHVERJIR hafa fleygt því að
það sé séríslenskt fyrirbæri að
flokka fólk í kassa eftir lífsstíl,
mataræði og smekk. Að stað-
almyndir séu ríkar í svo litlum
samfélögum sem Ísland er. Okkur
þykir það þægilegra að þykjast
vita hvar við höfum fólk og um
hvað má tala. Kannski er það
svo. Hverju eigum við svo sem
að ganga út frá öðru en einhverj-
um leiðandi vörðum hér og þar í
lífinu? Það er hins vegar stundum
hollt að minna sig á að ekki er allt
sem sýnist.
Fyrirframgefn-
ar hugmyndir