Samvinnan - 01.10.1948, Qupperneq 7

Deiginu lyjt upp i hrcerivélina.
gæta, að heilbrigð framleiðsla er und-
irstaða menningarlífsins og vissulega
er menningarauki að báðum þeim
fyrirtækjum, sem hér hafa verið nefnd.
Hitt er og alkunna, að þingeyskir sam-
vinnumenn hafa frá fyrstu tíð skilið
það, að samvinnufélagsskapurinn þarf,
ef vel á að vera, að fást við miklu fleiri
verkefni en verzlun og viðskipti.
Hann þarf beinlínis að láta menning-
armálin til sín taka. Einnig á því sviði
hefur K. Þ. og forvígismenn þess
jafnan staðið í fararbroddi.
Hið fagra hérað býr yfir miklum
möguleikum til þess að búa vel að
börnum sínum, efnalega og andlega.
Mikill fjöldi héraðsbúa er sannfærður
um, að því marki verði skjótast náð
með samhjálp og samvinnu og hann
vinnur ótrauður að því marki.
Sigtryggur Pétursson, brauðgerðarstjóri, sýnir hina nýju deighrarivél brauðgerðarinnar.
nokkuð ófengið af vélum, sem ætlunin
er að nota við brauðgerðina. Með þess-
um framkvæmdum hefur bærinn og
héraðið eignast fullkomið brauðgerð-
arhús og brauðsölubúð, en slíkt fyrir-
tæki er að sjálfsögðu hin mesta nauð-
syn í vaxandi menningar- og athafna-
hæ.
ÍÍéR HEFUR verið stiklað á stóru
og lýst með nokkrum pennadráttum
framkvæmdum í þessari elztu sam-
vinnubyggð á Islandi. Það fer að von-
um, að ekki verðúr allt séð þar á hálf-
um degi né heldur greint frá hverju
atriði í stuttri blaðagrein. En þessi
skyndiheimsókn til Húsavíkur hefur
væntanlega gefið lesendum „Samvinn-
unnar“, víðs vegar um landið, nokkra
hugmynd um þann mikla dug og
myndarskap, sem einkennir allt starf
þingeyskra samvinnumanna um þessar
mundir, í sveit og bæ.
Hér liefur að vísu aðeins verið rætt
um efnalegu hliðina, hversdagsleg
framleiðslustörf. En þess er þó vert að
Starfsfólli brauðgerðarinnar fyrir framan
brauðgerðarhúsið.
Hinn nýi rafmagns-bökunarofn.
7