Samvinnan - 01.01.1956, Page 26

Fransmaðurinn i Ameriku.
Er þella ekki nóg, við erum búin að biða i 20 minutur. Uþp með licndurnar, eða ég skrúfa frá útvarpinu!
nema einn vindil á dag. Jón sefur lika, en flibbinn hans er stifari.
FRÖNSK ÁST.
Frönsk leikkona varð yfir sig ást-
fangin af ungum manni án þess að
hann tæki eftir því. Dag nokkurn
vildi svo til, að ungi maðurinn átti
erindi við eiginmann leikkonunnar og
kom heim til hennar. Hún tók á móti
honum og sagði:
„Maðurinn minn er nú ekki heima
-------en þér viljið nú kannske bíða
eftir honum — — — hann kemur aft-
ur seinna í vikunni.“
Gamall maður sat á bekk í skemmti-
garði og naut kvöldkyrrðarinnar. Þá
kom ungur maður og settist á bekk-
inn. Hann var allur í uppnámi.
— Þér virðist vera mjög æstur,
sagði sá gamli, — hvað hefur komið
fyrir?
— Þegar ég kom heim um hádeg-
ið, hafði konan mín látið fiskbollur
og kartöflur á borðið og skilið eftir
bréf, þar sem hún sagði, að hún væri
stungin af með bezta vini mínum,
Hann Kalli skemmtir sér svo vel, þegar hann
segir frá.
sagði sá ungi.
— O jæja, sagði sá gamli. Sagðirðu
fiskbollur? Ég hef nú heldur aldrei
getað étið svoleiðis rusl.
SKIPTI.
— Ég er nýbúin að fá spennandi
bók.
— Og ég hitti nýlega spennandi
mann.
— Eigum við að skipta, þegar við
erum búnar.
22