Stúdentablaðið - 01.12.1947, Blaðsíða 35

STTJDENTABLAÐ
29
Háskólaþáttur hinn nýi.
(Ekki fylgir öllu gamni nokkur alvara).
Fréttaritari vor í HIMNARÍKI sendir skeyti í gær:
Úr Efri-byggð segir nú fátt nýrra tíðinda. Hér er
hver dagur sem nótt og hver nótt sem dagur. Líf
mannsins er fullkomnað, og eilífðin lætur ekki að sér
hefur ekki verið kjörin enn, og við völd er sama
stjórn og í fyrra.
Stúdentafélag Háskólans. Barði Friðriksson, stud.
jur., formaður, Sveinn Finnsson, stud. jur., gjaldkeri
og Ólafur Ólafsson, stud. jur., ritari.
Kristilegt stúdentafélag. Form. Jónas Gislason,
stud. theol., ritari Magnús Guðmundsson, stud. theol.,
gjaldkeri, Ástráður Sigursteinsdórsson, cand. theol.
Bræðralag, kristilegt félag stúdenta. Hermann
Gunnarsson, stud. theol., formaður, Þórarinn Þór,
stud. theol, gjaldkeri, og Sverrir Haraldsson, stud.
theol., ritari.
Leikfélag stúdenta. Friðiik Sigurbjörnsson, stud.
jur., formaður, Hjálmar Ólafsson, stud. philol., ritari,
Björn Sveinbjörnsson, stud. polyt., gjaldkeri.
Orator, félag laganema. Tómas Árnason, formaður,
Gunnlaugur Briem, gjaldkeri, og Rannveig Þorsteins-
dóttir, ritari.
Félag viðskiptafræðinema. Ingimar Jónasson, for-
maður, Árni Fannberg, gjaldkeri, Gunnar Hvann-
berg, ritari.
Félag læknanema. Kjartan Ölafsson, formaður, Ás-
mundur Brekkan, gjaldkeri, Víkingur Heiðar Arn-
órsson, ritari.
Mímir, félag norrænunema. Gunnar Finnbogason,
formaður, Gísli Jcnsson, gjaldkeri, Þórdis Þorvalds-
dóttir, ritari.
Oddi, menningarfélag. Matthías Jónasson, doktor,
formaður, meðstjórnendur Ólafur Halldórsson, stud.
mag., og Guðmundur Skaftason, stud. oecon.
Iþróttafélag Háskólans. Víkingur Heiðar Arnórs-
son, stud. med., formaður, Gunnar Hvannberg, stud.
oecon., ritari, Tómas Árnason, stud. jur., gjaldkeri.
hæða. — Hingað er stundum nokkur strjálingur Is-
lendinga, þótt sumir hafi sveigt af leið og veitzt tor-
velt að rata. Ekki má það með öllu ómerkt teljast,
að fyrir skömmu dreif hingað heilan hóp íslenzkra
iiáskólakennara — og þó eftir langa útivist. Lifa
þeir hér áhyggjulausir, ganga í hvitum skikkjum
með lakkskó á fótum og allir með hatta, því að höfuð
þeirra hertist i hreinsunareldinum, og af varð hárið
allt. Hármeðul hafa verið fengin, og er von, að
spretta verði góð. Grænir lundir og fuglakvak í
fjarska, og það eru fíflar og sóleyjar — kannski
líka baldursbrár. — Það er kallað að endurfæðast,
þegar maðurinn byrjar nýtt líf, og nægir sumum
einfaldur dauði, en aðrir verða að deyja tvisvar eða
kannski þrisvar. Svo var og með vora kæru há-
skólakennara, að eigi gátu þeir með öllu gleymt
dásemdum jarðarinnar, og einatt bera þeir frarn
þvílíkar óskir við Drottin allsherjar, sem áður voru
óþekktar hér efra. En þar sem Drottinn er orðinn
mörgu vanur og mikið má sín orðstír góður, lof-
aði hann hinunr frómu dánumönnum að uppfylla
eina ósk, senr þeir nrættu bera fram við sig, með
því skilyrði, að allir gætu komið sér saman og eng-
inn væri á annarri skoðun. Ef til vill hefur Drott-
inn ætlað að treysta þarna á víðfrægt og rótgróið
sundurlyndi Islendinga.
Var nú uppi fótur og fit og fundur settur I einum
loflegunr og yndisaukandi afkinra í Himnaríki klukk-
an 13 að viðbættu akademisku kortéri. Fagurt var að
líta fríða fylking háskólanranna, og mættu allir
stundvíslega - utan Nielsen endurskoðandi veikur.
Fundarstjóri var einrónra kjörinn Sigurður Nordal
og fundarritari Ólafur Lárusson. Skýrði fundarstjóri
rækilega frá verkefni fundarins og kvaðst heyra
vilja bænir fundarmanna og hvað helzt þætti tæki-
legt að bera upp við Drottin allsherjar. — Svo
sem oft vill verða, þar senr fleiri en einn eru á fundi,
voru menn ekki á eitt sáttir, og þurfti hver að
halda franr sínunr hlut. — Fyrstur reis upp Magnús
Jónsson og kvað það aldeilis ófært, að ekki skyldu
leyfðir pólitískir flokkar í Hinrnaríki — ,,ég átti
sæti á Alþingi, og ég sat í fjárhagsráði og hætti
meira að segja kennslu í guðfræðideildinni til þess,
en hér er ekki svo nrikið sem guðfræði til að gutla
við ja, til lrvers er maður kominn inn í eilífðina?"
— Niels Dungal varð nú glaður við og taldi sannaða
skoðun sína, að guðfræðingar væru sízt hinrneskari í
hugsuir en aðrir menn; hér væri þeirra ríki, en engir
væru óánægðari en þeir, — ,,en ég mun fylgja nreiri-
hlutanum, er til atkvæðagreiðslu kemur.“ — Þá
tók til nráls Einar Ól. Sveinsson. Virtist honum Is-
lendingarnir furðu gleymnir á hin fornu fræðin.
„Hvort man nú enginn Njálu eða hver er höfundur
hennar? Væri yður miklu sæmra að ráða gátuna
þá, og eruð þér litlir Islendingar, ef þér fallizt ekki
á það.“ — Isleifi Árnasyni fannst það kveifarlegt